Julaybib

Mabsoot

Amir
Staff member
assalamu alaykum wa rahmatullaahi wa barakatuh

Julaybib

Zijn naam was ongewoon en onvolledig. Julaybib (radie allahoe anhoe) betekent 'klein volwassen'. Het is de verkleinende vorm van het woord 'Jalbab'. De naam is een aanwijzing dat Julaybib (radie allahoe anhoe) klein en kort was. Meer dan dat, hij is beschreven als het zijn van 'damam', welke betekent lelijk, misvormd en/of afstotelijke verschijning.

Zelfs meer verontrustend, was de maatschappij waar hij in leefde. Julaybib's afkomst was niet bekend, er was geen enkele vermelding van wie zijn moeder en vader waren of tot welke stam hij behoorde. Dit werd beschouwd als een serieuze handicap in zijn gemeenschap. Julaybib (radie allahoe anhoe) kon geen enkele erbarming, bescherming of steun verwachten van een maatschappij dat heel veel waarde hechtte aan familie en stammenrelaties.

In dit aanzien, het enige dat van hem bekend was, was dat hij een Arabier was en zover het de nieuwe gemeenschap van Islam aanging, hij één van de Ansaar was.

Hij werd geschuwd in zijn gemeenschap. Een voorbeeld hiervan, Abu Barzah, van de Aslam stam, verbood hem het betreden van zijn huis en hij vertelde zijn vrouw: "Laat Julaybib (radie allahoe anhoe) zich niet begeven tussen jullie, als hij dat doet, zal ik zeker iets verschrikkelijk bij hem doen."

Was er enige hoop voor Julaybib (radie allahoe anhoe) om met respect en achting behandeld te worden? Was er enige hoop voor hem om emotionele bevrediging te vinden als een individueel en als een man? Was er enige hoop voor hem om te genieten van relaties welke anderen als vanzelfsprekend vinden? En in de nieuwe gemeenschap rijzend onder de leiding van de Profeet (sallallahoe alahie wa sallam), was hij beduidend genoeg om niet over het hoofd gezien te worden in de hoofdbezigheid met de grote zaken van de staat en in de verheven kwesties van het leven én overleven, welke constant de aandacht van de Profeet (sallallahoe alahie wa sallam) in beslag nam?

Net als hij bewust was van de grote kwesties van het leven en het lot, was de Profeet (sallallahoe alahie wa sallam), die een genade is voor de mensheid, ook bewust van de behoeftes en gevoelens van zijn meest nederige metgezellen. Met Julaybib (radie allahoe anhoe) in gedachten, ging de Profeet (sallahoe allahoe wa sallam) naar een van de Ansaar en zei: "Ik wil jouw dochter voor het huwelijk." "Hoe geweldig en gezegend, o Boodschapper van Allah (sallallahoe allahoe wa sallam) en wat een genot voor het oog (zou dat zijn)," antwoordde
de Ansari man met duidelijke vreugde en blijheid. "Ik wil haar niet voor mijzelf," voegde de Profeet (sallallahoe alahie wa sallam) toe. "Dan voor wie, o Boodschapper van Allah (sallallahoe alahie wa sallam)," vroeg de man, enigszins teleurgesteld. "Voor Julaybib," zei de Profeet (sallallahoe alahie wa sallam).

De Ansari moest zeker te geschokt zijn om zijn eigen antwoord te kunnen geven, dus antwoordde hij: "Ik zal overleggen met haar moeder." En weg ging hij naar zijn vrouw. "De Boodschapper van Allah, moge de vrede en zegeningen van Allah op hem neerdalen, wil jouw dochter voor het huwelijk," verteld hij zijn vrouw. Ze werd vervuld met geestdrift. "Wat een geweldig idee en wat een genot voor het oog (zou dat zijn)," zei ze. "Hij wil haar niet voor zichzelf, maar hij wil haar trouwen aan Julaybib (radie allahoe anhoe)," voegde hij toe. Ze was verbijsterd!

"Aan Julaybib? Nee, nooit aan Julaybib! Nee, bij de Levende Allah, we zullen haar niet trouwen aan hem," protesteerde ze.

Toen de Ansari net van plan was om terug te keren naar de Profeet (sallallahoe alahie wa sallam) om hem te informeren over wat zijn vrouw had gezegd, de dochter, die de protesten van haar moeder had gehoord, vroeg: "Wie heeft me gevraagd om me te trouwen?"

Haar moeder vertelde het verzoek van de Profeet (sallallahoe alahie wa sallam) om haar te huwen aan Julaybib (radie allahoe anhoe). Toen ze hoorde dat het verzoek was gekomen van de Profeet (sallallahoe alahie wa sallam) en dat haar moeder vierkant was gekant tegen het idee was ze ontzettend van streek geraakt en zei: "Weiger jij het verzoek van de Boodschapper van Allah (sallallahoe alahie wa sallam)? Stuur hem naar naar me toe, voor hij zal zeker niet voor mijn ondergang zorgen."

Dit was het antwoord van een werkelijk groot persoon, die een duidelijk begrip had van wat er van haar werd verlangd als een moslim. Waar kan een moslim meer tevredenheid en voldoening vinden dan in het gewillig beantwoorden van de verzoeken en bevelen van de Boodschapper van Allah (sallallahoe alahie wa sallam)? Hoewel we haar naam niet kennen, heeft ze een voorbeeld voor ons allemaal gesteld om gehoorzaam te zijn aan het bevel in de Qoer'aan: "En het betaamt de gelovige man of vrouw niet, wanneer God en Zijn boodschapper over een zaak hebben beslist, dat er voor hen een keuze zou zijn in die zaak. En wie God en Zijn boodschapper niet gehoorzaamt, is zeker klaarblijkelijk afgedwaald." (Al-Ahzab 33:36)

Dit was geopenbaard in verband met het huwelijk van Zaynab bint Jahsh en Zayd bin Harithah, welke was gerangschikt door de Profeet (sallallahoe alahie wa sallam) om de {egalitarian} geest van Islam te tonen. Zaynab, in het begin, was zeer beledigd door de gedachte te trouwen met Zayd, een voormalige slaaf en weigerde om met hem te trouwen. De Profeet (sallallahoe alahie wa sallam) overheersde hun beiden en ze werden gehuwd. Echter het huwelijk eindigde in een scheiding en Zaynab was uiteindelijk gehuwd aan de Profeet (sallallahoe alahie wa sallam) zelf. Er wordt gezegd dat het Ansari meisje die vers aan haar ouders voorlas en zei: "Ik ben tevreden en geef mijzelf over aan wat dan ook wat de Profeet (sallallahoe alahie wa sallam) goed voor mij acht."

De Profeet (sallallahoe alahie wa sallam) hoorde van haar reactie en bad voor haar: "O Heer, schenk haar het goede in overvloed en maak haar leven niet één van zwoegen en moeilijkheden."

Er wordt gezegd dat onder de Ansaar er niet een meer wenselijke bruid dan haar was. Ze was gehuwd door de Profeet (sallallahoe alahie wa sallam) aan Julaybib (radie allahoe anhoe) en ze leefden samen totdat hij gedood werd.

Hij ging op een expeditie met de Profeet (sallallahoe alahie wa sallam) en een gevecht met een paar moeshrikien volgde. Toen de veldslag over was, vroeg de Profeet (sallallahoe alahie wa sallam) aan zijn metgezellen: "Hebben jullie iemand verloren?" Ze noemden hun familieleden of hechte vrienden die waren gedood. Een andere groep antwoordde dat zij geen nabije familie waren verloren, waarop
de Profeet (sallallahoe alahie wa sallam) zei: "Maar ik heb Julaybib verloren. Ga op zoek naar hem op het slagveld."

Ze zochten en vonden hem naast zeven moeshrikien, wie hij had gedood voordat hij aan zijn einde was gekomen. De Profeet (sallallahoe alahie wa sallam) stond op en ging naar de plek waar Julaybib (radie allahoe anhoe), zijn korte en misvormde metgezel, lag. De Profeet (sallallahoe alahie wa sallam) stond over hem gebogen en zei: "Hij doodde zeven en was toen gedood? Deze man is van mij en ík ben van hem."

Hij herhaalde dit twee of drie keer. De Profeet (sallallahoe alahie wa sallam) nam hem toen in zijn armen en het is gezegd dat hij geen betere bed had dan de voorarmen van de Boodschapper van Allah (sallallahoe alahie wa sallam).

De Profeet (sallallahoe alahie wa sallam) groef toen een graf voor hem en hijzelf (sallallahoe alahie wa sallam) plaatste hem erin. De Profeet (sallallahoe alahie wa sallam)waste hem niet, want degene gedood op de weg van Allah, wordt niet gewassen voor de begrafenis.

Julaybib en zijn vrouw (radie allahoe anhoem) zitten niet tussen de metgezellen van de Profeet (sallallahoe alahie wa sallam) wiens daden van gehoorzaamheid en dapperheid welbekend waren. Het weinige dat over hun bekend is laat zien hoe de zachtmoedige en nederigen hoop en waardigheid werden gegeven door de Profeet (sallallahoe alhie wa sallam)- waar eens alleen wanhoop en vernedering was.

De houding van het onbekende en onbenoemde Ansari meisje, die gemakkelijk toestemde om de vrouw te zijn van een lichamelijk onaantrekkelijke man, weergeeft een diepzinnig begrip van Islam. Het geeft het uitwissen van persoonlijke verlangens en voorkeuren weer, zelfs wanneer ze had kunnen rekenen op de steun van haar ouders. Het weergeeft een totale onverschilligheid voor sociale normen en druk. Het weergeeft vooral een rotsvast vertrouwen in de wijsheid en authoriteit van de Profeet (sallallahoe alahie wa sallam) in het overgeven van haarzelf aan wat dan ook hij (sallallahoe alahie wa sallam) goed achtte. Voorwaar dit is de houding van een ware gelovige.

In Julaybib (radie allahoe anhoe), is er een voorbeeld van een persoon, die werd gezien als een sociale verschoppeling, slechts vanwege zijn verschijning. Vertrouwen gekregen door het geloof in Allah, de Geweldige en aanmoediging door de nobele Profeet (sallallahoe alahie wa sallam), was hij in staat om grote daden van moed uit te voeren en was gezegend met de meest deugdzame dood, die een gelovige zich maar kan wensen, sterven in strijd op de Weg van Allah, de Verhevene. Dit leidde tot de lof welke het verlangen zou moeten zijn van elke getuige; de lof van de Profeet van Allah (sallallahoe alahie wa sallam): "Hij is van mij en ík ben van hem."
 

Mardiya

New Member
assalamu alaykum wa rahmatullaahi wa barakatuh

Julaybib

Zijn naam was ongewoon en onvolledig. Julaybib (radie allahoe anhoe) betekent 'klein volwassen'. Het is de verkleinende vorm van het woord 'Jalbab'. De naam is een aanwijzing dat Julaybib (radie allahoe anhoe) klein en kort was. Meer dan dat, hij is beschreven als het zijn van 'damam', welke betekent lelijk, misvormd en/of afstotelijke verschijning.

Zelfs meer verontrustend, was de maatschappij waar hij in leefde. Julaybib's afkomst was niet bekend, er was geen enkele vermelding van wie zijn moeder en vader waren of tot welke stam hij behoorde. Dit werd beschouwd als een serieuze handicap in zijn gemeenschap. Julaybib (radie allahoe anhoe) kon geen enkele erbarming, bescherming of steun verwachten van een maatschappij dat heel veel waarde hechtte aan familie en stammenrelaties.

In dit aanzien, het enige dat van hem bekend was, was dat hij een Arabier was en zover het de nieuwe gemeenschap van Islam aanging, hij één van de Ansaar was.

Hij werd geschuwd in zijn gemeenschap. Een voorbeeld hiervan, Abu Barzah, van de Aslam stam, verbood hem het betreden van zijn huis en hij vertelde zijn vrouw: "Laat Julaybib (radie allahoe anhoe) zich niet begeven tussen jullie, als hij dat doet, zal ik zeker iets verschrikkelijk bij hem doen."

Was er enige hoop voor Julaybib (radie allahoe anhoe) om met respect en achting behandeld te worden? Was er enige hoop voor hem om emotionele bevrediging te vinden als een individueel en als een man? Was er enige hoop voor hem om te genieten van relaties welke anderen als vanzelfsprekend vinden? En in de nieuwe gemeenschap rijzend onder de leiding van de Profeet (sallallahoe alahie wa sallam), was hij beduidend genoeg om niet over het hoofd gezien te worden in de hoofdbezigheid met de grote zaken van de staat en in de verheven kwesties van het leven én overleven, welke constant de aandacht van de Profeet (sallallahoe alahie wa sallam) in beslag nam?

Net als hij bewust was van de grote kwesties van het leven en het lot, was de Profeet (sallallahoe alahie wa sallam), die een genade is voor de mensheid, ook bewust van de behoeftes en gevoelens van zijn meest nederige metgezellen. Met Julaybib (radie allahoe anhoe) in gedachten, ging de Profeet (sallahoe allahoe wa sallam) naar een van de Ansaar en zei: "Ik wil jouw dochter voor het huwelijk." "Hoe geweldig en gezegend, o Boodschapper van Allah (sallallahoe allahoe wa sallam) en wat een genot voor het oog (zou dat zijn)," antwoordde
de Ansari man met duidelijke vreugde en blijheid. "Ik wil haar niet voor mijzelf," voegde de Profeet (sallallahoe alahie wa sallam) toe. "Dan voor wie, o Boodschapper van Allah (sallallahoe alahie wa sallam)," vroeg de man, enigszins teleurgesteld. "Voor Julaybib," zei de Profeet (sallallahoe alahie wa sallam).

De Ansari moest zeker te geschokt zijn om zijn eigen antwoord te kunnen geven, dus antwoordde hij: "Ik zal overleggen met haar moeder." En weg ging hij naar zijn vrouw. "De Boodschapper van Allah, moge de vrede en zegeningen van Allah op hem neerdalen, wil jouw dochter voor het huwelijk," verteld hij zijn vrouw. Ze werd vervuld met geestdrift. "Wat een geweldig idee en wat een genot voor het oog (zou dat zijn)," zei ze. "Hij wil haar niet voor zichzelf, maar hij wil haar trouwen aan Julaybib (radie allahoe anhoe)," voegde hij toe. Ze was verbijsterd!

"Aan Julaybib? Nee, nooit aan Julaybib! Nee, bij de Levende Allah, we zullen haar niet trouwen aan hem," protesteerde ze.

Toen de Ansari net van plan was om terug te keren naar de Profeet (sallallahoe alahie wa sallam) om hem te informeren over wat zijn vrouw had gezegd, de dochter, die de protesten van haar moeder had gehoord, vroeg: "Wie heeft me gevraagd om me te trouwen?"

Haar moeder vertelde het verzoek van de Profeet (sallallahoe alahie wa sallam) om haar te huwen aan Julaybib (radie allahoe anhoe). Toen ze hoorde dat het verzoek was gekomen van de Profeet (sallallahoe alahie wa sallam) en dat haar moeder vierkant was gekant tegen het idee was ze ontzettend van streek geraakt en zei: "Weiger jij het verzoek van de Boodschapper van Allah (sallallahoe alahie wa sallam)? Stuur hem naar naar me toe, voor hij zal zeker niet voor mijn ondergang zorgen."

Dit was het antwoord van een werkelijk groot persoon, die een duidelijk begrip had van wat er van haar werd verlangd als een moslim. Waar kan een moslim meer tevredenheid en voldoening vinden dan in het gewillig beantwoorden van de verzoeken en bevelen van de Boodschapper van Allah (sallallahoe alahie wa sallam)? Hoewel we haar naam niet kennen, heeft ze een voorbeeld voor ons allemaal gesteld om gehoorzaam te zijn aan het bevel in de Qoer'aan: "En het betaamt de gelovige man of vrouw niet, wanneer God en Zijn boodschapper over een zaak hebben beslist, dat er voor hen een keuze zou zijn in die zaak. En wie God en Zijn boodschapper niet gehoorzaamt, is zeker klaarblijkelijk afgedwaald." (Al-Ahzab 33:36)

Dit was geopenbaard in verband met het huwelijk van Zaynab bint Jahsh en Zayd bin Harithah, welke was gerangschikt door de Profeet (sallallahoe alahie wa sallam) om de {egalitarian} geest van Islam te tonen. Zaynab, in het begin, was zeer beledigd door de gedachte te trouwen met Zayd, een voormalige slaaf en weigerde om met hem te trouwen. De Profeet (sallallahoe alahie wa sallam) overheersde hun beiden en ze werden gehuwd. Echter het huwelijk eindigde in een scheiding en Zaynab was uiteindelijk gehuwd aan de Profeet (sallallahoe alahie wa sallam) zelf. Er wordt gezegd dat het Ansari meisje die vers aan haar ouders voorlas en zei: "Ik ben tevreden en geef mijzelf over aan wat dan ook wat de Profeet (sallallahoe alahie wa sallam) goed voor mij acht."

De Profeet (sallallahoe alahie wa sallam) hoorde van haar reactie en bad voor haar: "O Heer, schenk haar het goede in overvloed en maak haar leven niet één van zwoegen en moeilijkheden."

Er wordt gezegd dat onder de Ansaar er niet een meer wenselijke bruid dan haar was. Ze was gehuwd door de Profeet (sallallahoe alahie wa sallam) aan Julaybib (radie allahoe anhoe) en ze leefden samen totdat hij gedood werd.

Hij ging op een expeditie met de Profeet (sallallahoe alahie wa sallam) en een gevecht met een paar moeshrikien volgde. Toen de veldslag over was, vroeg de Profeet (sallallahoe alahie wa sallam) aan zijn metgezellen: "Hebben jullie iemand verloren?" Ze noemden hun familieleden of hechte vrienden die waren gedood. Een andere groep antwoordde dat zij geen nabije familie waren verloren, waarop
de Profeet (sallallahoe alahie wa sallam) zei: "Maar ik heb Julaybib verloren. Ga op zoek naar hem op het slagveld."

Ze zochten en vonden hem naast zeven moeshrikien, wie hij had gedood voordat hij aan zijn einde was gekomen. De Profeet (sallallahoe alahie wa sallam) stond op en ging naar de plek waar Julaybib (radie allahoe anhoe), zijn korte en misvormde metgezel, lag. De Profeet (sallallahoe alahie wa sallam) stond over hem gebogen en zei: "Hij doodde zeven en was toen gedood? Deze man is van mij en ík ben van hem."

Hij herhaalde dit twee of drie keer. De Profeet (sallallahoe alahie wa sallam) nam hem toen in zijn armen en het is gezegd dat hij geen betere bed had dan de voorarmen van de Boodschapper van Allah (sallallahoe alahie wa sallam).

De Profeet (sallallahoe alahie wa sallam) groef toen een graf voor hem en hijzelf (sallallahoe alahie wa sallam) plaatste hem erin. De Profeet (sallallahoe alahie wa sallam)waste hem niet, want degene gedood op de weg van Allah, wordt niet gewassen voor de begrafenis.

Julaybib en zijn vrouw (radie allahoe anhoem) zitten niet tussen de metgezellen van de Profeet (sallallahoe alahie wa sallam) wiens daden van gehoorzaamheid en dapperheid welbekend waren. Het weinige dat over hun bekend is laat zien hoe de zachtmoedige en nederigen hoop en waardigheid werden gegeven door de Profeet (sallallahoe alhie wa sallam)- waar eens alleen wanhoop en vernedering was.

De houding van het onbekende en onbenoemde Ansari meisje, die gemakkelijk toestemde om de vrouw te zijn van een lichamelijk onaantrekkelijke man, weergeeft een diepzinnig begrip van Islam. Het geeft het uitwissen van persoonlijke verlangens en voorkeuren weer, zelfs wanneer ze had kunnen rekenen op de steun van haar ouders. Het weergeeft een totale onverschilligheid voor sociale normen en druk. Het weergeeft vooral een rotsvast vertrouwen in de wijsheid en authoriteit van de Profeet (sallallahoe alahie wa sallam) in het overgeven van haarzelf aan wat dan ook hij (sallallahoe alahie wa sallam) goed achtte. Voorwaar dit is de houding van een ware gelovige.

In Julaybib (radie allahoe anhoe), is er een voorbeeld van een persoon, die werd gezien als een sociale verschoppeling, slechts vanwege zijn verschijning. Vertrouwen gekregen door het geloof in Allah, de Geweldige en aanmoediging door de nobele Profeet (sallallahoe alahie wa sallam), was hij in staat om grote daden van moed uit te voeren en was gezegend met de meest deugdzame dood, die een gelovige zich maar kan wensen, sterven in strijd op de Weg van Allah, de Verhevene. Dit leidde tot de lof welke het verlangen zou moeten zijn van elke getuige; de lof van de Profeet van Allah (sallallahoe alahie wa sallam): "Hij is van mij en ík ben van hem."

Prachtig! DjazakAllahou gairan
 
Top