Raahil
Junior Member
Regels voor Udhiyah (het Offer)
Bismillah arRahman arRahim inna alhamdullilahi wa salatu wa salam ala Rasul lillah ama ba'd
Bron: www.islam-qa.com
Vertaald door www.AlMutaqqun.tk
Alle lof is aan Allah, vrede en zegeningen zijn met de Boodschapper van Allah, Mohammed, en met zijn familie en metgezellen.
Udhiya is één van de belangrijke rituelen van de islam waarin we de Eenheid van Allah, Zijn zegeningen aan ons en de gehoorzaamheid van onze vader Ibrahim aan zijn Heer gedenken en in deze daad van udhiyah zit veel goedheid en heil. De moslim moet dus aandacht besteden aan het belang ervan. Het volgende is een kort overzicht van dit belangrijke ritueel.
Udhiya verwijst naar het dier (kameel, koe, schaap of geit) dat geslacht wordt als een daad van aanbidding van Allah, in het land waar degene die offert woont, tijdens de periode die begint na het Eid gebed op de Dag van Nahr (Eid al-Adha) tot de laatste dag van Tashriq (de 13de dag van Dhu'l-Hijjah), met de intentie om het offerdier te offeren. Allah zegt (interpretatie van de betekenis):
"Bid daarom tot uw Heer en offer." [al-Kawthar 108:2]
"Zeg: 'Mijn gebed en mijn offer, mijn leven en mijn dood zijn gewijd aan Allah, de Heer der Werelden.'" [al-An'aam 6:162]
"En voor iedere gemeenschap hebben wij godsdienstige gebruiken vastgesteld, opdat zij de Naam van Allah zullen uitspreken over het vee, waarmee Hij hen voorzien heeft. En jullie God is Eén God, aan Hem geven jullie je daarom over…" [al-Hajj 22:34]
Udhiyah is volgens de meerderheid van de geleerden een bevestigde Sunnah (sommige geleerden zeggen dat het waajib/verplicht is; dit zal verderop in detail besproken worden). Het basisprincipe is dat het op de vastgestelde tijd vereist wordt van degene die in leven is, namens zichzelf en de leden van zijn huishouden en hij mag wie hij maar wil, levend of dood, in de beloning ervoor laten delen. Wat udhiyah namens degene die dood is betreft, als de overledene een derde van zijn rijkdom daarvoor nagelaten heeft, of het in zijn waqf (schenking) omvat heeft, dan moeten deze wensen uitgevoerd worden. Als dit niet het geval is, dan is het offeren namens iemand die overleden is een goede daad en wordt het beschouwd als het geven van liefdadigheid namens de overledene. Maar het is Sunnah voor een man om de leden van zijn huishouden, levend en dood, in zijn udhiyah te omvatten en wanneer hij het slacht, moet hij zeggen: "Allahumma hadha 'anni wa 'an ali bayti" (O Allah, dit is namens mij en de leden van mijn huishouden). Hij hoeft geen apart offer namens elk overleden persoon te brengen.
De geleerden zijn overeengekomen dat het offeren van het dier en het vlees ervan in liefdadigheid weggeven beter is dan de waarde ervan in liefdadigheid weggeven, omdat de Boodschapper (sallAllahu 'alayhi wa salaam) het offer bracht en hij deed niets anders dan het beste en het meest profijtvolle. Dit is de mening van Abu Hanifah, al-Shaafa'i en Ahmad.
De deugdzaamheden van udhiyah en de beste udhiyah
Een schaap is goed genoeg als offer voor een man en de leden van zijn huishouden en zijn kinderen, vanwege de hadith van Abu Ayyub: "In de tijd van de Boodschapper van Allah (sallAllahu 'alayhi wa salaam), offerde een man een schaap namens zichzelf en de leden van zijn huishouden en aten ze ervan en gaven er wat van aan anderen." (Overgeleverd door Ibn Maajah en al-Tirmidhi, die het als sahih geclassificeerd heeft).
De soorten dieren die voorgeschreven zijn om als offer zijn kamelen, rundvee, schapen en geiten. Sommige geleerden hebben gezegd dat kamelen het beste offer zijn, dan rundvee, dan schapen, dan geiten en dan een aandeel in een vrouwtjeskameel of een koe, omdat de Profeet (sallAllahu 'alayhi wa salaam) over vrijdagsgebeden zei: "Als iemand vroeg naar [vrijdagsgebeden] gaat, is het gelijk aan het offeren van een kameel door hem." Dit is de mening van de drie imams Abu Hanifah, al-Shaafa'i en Ahmad. Op basis hiervan is een schaap beter dan een zevende van een kameel of koe. Malik heeft gezegd dat een jong schaap het beste is, daarna een koe en dan een kameel, omdat de Profeet (sallAllahu 'alayhi wa salaam) twee rammen offerden en hij deed nooit iets anders dan het beste. De reactie daarop is dat hij (sallAllahu 'alayhi wa salaam) altijd koos wat het meest geschikt was, uit vriendelijkheid tegenover zijn ummah omdat zij zijn voorbeeld zouden volgen en hij wilde dingen niet moeilijk voor hen maken. (Fataawa al-Shaykh 'Abd al-'Aziz ibn Baaz).
Een kameel of koe is genoeg voor zeven mensen, vanwege de hadith van Jaabir (radiAllahu 'anhu) die gezegd heeft: "We offerden met de Profeet (sallAllahu 'alayhi wa salaam) in al-Hudaybiyah een kameel voor zeven mensen en een koe voor zeven mensen." Volgens een andere versie: "De Boodschapper van Allah (sallAllahu 'alayhi wa salaam) beval ons om de kamelen en het vee te delen; elke groep van zeven man deelde een dier." Volgens een andere versie: "Er werd dus een koe geofferd namens zeven mannen en we deelden het." (Overgeleverd door Muslim)
Het oordeel over udhiyah:
Er zijn twee meningen over udhiyah:
1. Dat het waajib (verplicht) is. Dit is de mening van al-Uzaa'i, al-Layth en Abu Hanifa en het is één van de twee meningen die overgeleverd zijn van Imam Ahmad. Het was ook de mening van Shaykh al-Islam Ibn Taymiyyah en het is één van de twee meningen van de madhhab van Malik. Degenen die deze mening aanhangen, nemen het volgende als bewijs:
De aayah: "Bid daarom tot uw Heer en offer." [al-Kawthar 108:2]. Dit is een gebod en een gebod impliceert dat iets verplicht is.
De hadith van Jundub (radiAllahu 'anhu), overgeleverd in al-Sahihayn en elders, die gezegd heeft: "De Boodschapper van Allah (sallAllahu 'alayhi wa salaam) zei: 'Degene die zijn offer geslacht heeft voordat hij het gebed verricht heeft, laat hem nog een ander [offer] daarvoor in de plaats slachten en degene die nog geen offerdier geslacht heeft, laat hem dit doen in de naam van Allah.'" (Overgeleverd door Muslim, 3621)
De hadith: "Degene die het kan veroorloven om een offer te slachten maar het niet doet, laat hem onze plaats of ons gebed niet naderen." (Overgeleverd door Ahmad en Ibn Maajah; geclassificeerd als sahih door al-Hakim van de hadith van Abu Hurayah (radiAllahu 'anhu). In Fath al-Baari staat dat de mannen (van de overlevering) thiqaat zijn).
2. Dat het een bevestigde Sunnah (sunnah mu'akkadah) is. Dit is de mening van de meerderheid en het is de madhhab van al-Shaafa'i en de beterbekende mening van Malik en Ahmad. Maar de meeste van degenen die deze mening aanhangen, hebben gezegd dat het voor degene die een offer kan slachten makruh (afgeraden) is om dit te na te laten. Zij baseren hun mening op het volgende:
De hadith van Jaabir (radiAllahu 'anhu) in Sunan Abi Dawud, waar hij gezegd heeft: "Ik bad op Eid al-Adha met de Boodschapper van Allah (sallAllahu 'alayhi wa salaam) en toen we klaar, werden er twee rammen bij hem gebracht en hij offerde ze. Hij zei: 'In de Naam van Allah, Allah is de Grootste. Dit is namens mijzelf en elk lid van mijn ummah dat geen offer geslacht heeft.'" (Sunan Abi Sawud bi Sharh Mohammed Shams al-Haq Abaadi, 7/486).
De hadith die overgeleverd is door alle bekende muhaddithin behalve al-Bukhaari: "Degene van jullie die een offer wil slachten, laat hem niets van zijn haar of nagels afhalen." Shaykh Ibn 'Uthaymin (rahimahullah) heeft gezegd: "Elk standpunt heeft zijn bewijs maar om aan de veilige kant te zijn zou degene die in staat is om een offer te slachten, het niet na moeten laten om dit te doen, vanwege wat deze daad van verering en gedachtenis van Allah met zich meebrengt en om ervoor te zorgen dat hem niets kwalijk genomen kan worden.
Voorwaarden van udhiyah
Het dier moet de vereiste leeftijd bereikt hebben, wat zes maanden is voor een lam, een jaar voor een geit, twee jaar voor een koe en vijf jaar voor een kameel.
Het zou vrij van enige gebreken moeten zijn, want de Profeet (sallAllahu 'alayhi wa salaam) heeft gezegd: "Er zijn vier [dieren] die niet voor het offer voldoen: een eenogig dier wiens gebrek overduidelijk is, een ziek dier wiens ziekte overduidelijk is, een mank dier wiens mankheid duidelijk is en een uitgemergeld dier dat geen merg in zijn botten heeft." (Sahih al-Jaami' 886). Er zijn mildere gebreken die een dier niet diskwalificeren maar het is makruh om dergelijke dieren te offeren, zoals een dier dat een hoorn of oor mist of een dier dat scheuren in zijn oren heeft, enz. Udhiyah is een daad van aanbidding van Allah en Allah is Goed en accepteert alleen het goede. Wanneer iemand de gebruiken van Allah eert, heeft dit te maken met de vroomheid (taqwa) van het hart.
Het is verboden om het te verkopen. Als een dier geselecteerd is voor het offeren, is het niet toegestaan om het te verkopen of weg te geven tenzij men het inruilt voor een dier dat beter is. Als een dier bevalt, zou de nakomeling ook geslacht moeten worden. Het is ook toegestaan om erop te rijden als dit noodzakelijk is. Het bewijs hiervoor is de overlevering van Abu Hurayrah (radiAllah 'anhu), die gezegd heeft dat de Boodschapper van Allah (sallAllahu 'alayhi wa salaam) een man zag die zijn kameel leidde en hij zei tegen hem: "Rijd erop." Hij zei: "Het is om te offeren." Hij zei: "Rijd erop," voor een tweede of derde keer. (al-Bukhaari en Muslim).
Het zou op de aangegeven tijd geofferd moeten worden: vanaf het gebed en de khutbah van Eid (niet vanaf het moment dat de tijd voor het gebed en de khutbah begint, maar erna) tot vlak voor zonsondergang op de laatste dag van Tashriq, wat de dertiende van Dhu'l-Hijjah is. De Profeet (sallAllahu 'alayhi wa salaam) heeft gezegd: "Degene die offert voor het gebed, laat hem het [offeren] herhalen." (Overgeleverd door al-Bukhaari en Muslim). 'Ali (radiAllahu 'anhu) heeft gezegd: "De dagen van an-Nahr (het Offer) zijn de dagen van al-Adha en de drie dagen die erop volgen." Dit is ook de mening van al-Hasan al-Basri, 'Ata' ibn Abi Rabah, al-Uza'i, al-Shaafa'i en Ibn al-Mundhir, rahimahum Allah.
Wat moet er met het offer gedaan worden?
Het is mustahabb (aangeraden) voor degene die geofferd heeft om op die dag niets te eten voordat hij van het offer eet, vanwege de hadith: "Laat elke man eten van zijn offer." (Geclassificeerd als sahih in Sahih al-Jaami', 5349). Dit zou na het Eid gebed en de khutbah moeten gebeuren. Dit is de mening van de geleerden inclusief 'Ali, Ibn 'Abbas, Malik, al-Shaafa'i en anderen. Het bewijs hiervoor is de hadith van Buraydah (radiAllahu 'anhu): "De Profeet (sallAllahu 'alayhi wa salaam) ging op de dag van Fitr niet naar buiten voordat hij gegeten had en op de dag van Adha at hij niet totdat hij (zijn offer) geslacht had." (Al-Albaani heeft gezegd: de isnaad is sahih. Al-Mishkaat, 1/452).
Het is beter als de persoon het offer zelf slacht, maar als hij dit niet doet, is het mustahabb voor hem om aanwezig te zijn wanneer het geslacht wordt.
Het is mustahabb om het vlees in drieën te delen: eenderde om op te eten, eenderde om weg te geven als geschenken en een derde om weg te geven in liefdadigheid. Dit was de mening van Ibn Mas'ud en Ibn 'Umar (radiAllahu 'anhum). De geleerden zijn overeengekomen dat het niet toegestaan is om iets van het vlees, vet of de huid te verkopen. In een sahih hadith heeft de Profeet (sallAllahu 'alayhi wa salaam) gezegd: "Degene die de huid van zijn udhiyah verkoopt, er is geen udhiyah voor hem (m.a.w. het geldt niet als udhiyah)." (Geclassificeerd als hasan in Sahih al-Jaami', 6118). De slachter zou er niets van moeten krijgen als beloning of betaling, want 'Ali (radiAllahu 'anhu) heeft gezegd: "De Boodschapper van Allah (sallAllahu 'alayhi wa salaam) droeg mij op om voor het offer te zorgen en het vlees, de huid en uitmonstering (bedekking die gebruikt werd voor bescherming) in liefdadigheid te geven en om niets ervan ter compensatie aan de slachter te geven. Hij zei: 'We zullen hem iets geven van wat we hebben.'" (Overeengekomen). Er is gezegd dat het toegestaan is om de slachter iets als geschenk te geven en dat het toegestaan is om er iets van aan een kafir te geven als hij arm is of een familielid of een buur, om zijn hart voor de islam te openen. (Fataawa al-Shaykh 'Abd al-Aziz ibn Baaz).
Vraag: wat zou de moslim moeten vermijden in de eerste tien dagen van Dhu'l-Hijjah als hij een offer wil brengen?
De Sunnah geeft aan dat degene die een offer wil brengen, niets van zijn haar, nagels of huid zou moeten halen vanaf de eerste dag van Dhu'l-Hijjah totdat hij zijn offer brengt omdat de Profeet (sallAllahu 'alayhi wa salaam) gezegd heeft: "Wanneer jullie de nieuwe maan van Dhu'l-Hijjah zien en iemand van jullie een offer wil brengen, laat hem dan niets van zijn haar of nagels afhalen totdat hij zijn offer gebracht heeft." Volgens een andere overlevering: "Laat hem niets van zijn haar of nagels aanraken." (Overgeleverd door Muslim met vier isnaads, 13/146). Volgens de meest correcte mening wijst dit erop dat het verboden is en dat er geen uitzonderingen op het verbod zijn. Als een persoon opzettelijk iets (van zijn haar of nagels) afhaalt, moet hij de vergeving van Allah zoeken maar hij hoeft geen fidyah te betalen en zijn udhiyah is nog steeds geldig. Degene die iets van zijn haar of nagels weg moet halen omdat het laten zitten ervan hem schaadt, zoals een ingescheurde nagel of een wond op een plek die bedekt is met haar, moet het weghalen en er rust geen zonde op hem als hij dit doet. Dit is niet ernstiger dan de muhrim (de persoon in ihraam voor Hadj of 'Umrah) die zich mag scheren als het laten staan van zijn haar hem schaadt. Er is niets mis met mannen en vrouwen die hun haar wassen tijdens de eerste tien dagen van Dhu'l-Hijjah want de Profeet (sallAllahu 'alayhi wa salaam) heeft alleen het verwijderen van haar verboden en de muhrim mag zijn hoofd ook wassen.
De wijsheid achter het verbod op het verwijderen van haar en nagels is dat degene die een offer gaat brengen net als degene is die in ihraam is voor Hadj en 'Umrah met betrekking tot sommige rituelen. Sommige regels van ihraam gelden dus voor degene die een offer wil brengen, dus zou hij zijn haar en nagels niet aan moeten raken totdat hij zijn offer geslacht heeft, in de hoop dat Allah hem van het vuur van de Hel zal bevrijden. En Allah weet het het beste.
Als een persoon tijdens de eerste tien dagen van Dhu'l-Hijjah iets van zijn haar en nagels weghaalt omdat hij niet van plan is om een offer te brengen en later besluit om toch te offeren, dan moet hij zich weerhouden van het knippen van zijn haar of nagels vanaf het moment dat hij de beslissing neemt.
Er zijn vrouwen die hun broers of zoons afvaardigen om het offer namens hen te brengen zodat ze hun haren kunnen knippen tijdens de eerste tien dagen van Dhu'l-Hijjah. Dit is niet correct want de regel is van toepassing op degene die het offer brengt, ondanks het feit dat hij of zij iemand anders afvaardigt om de werkelijke slachting te verrichten of niet. Het verbod geldt niet voor de aangewezen persoon, het geldt voor de persoon die een offer wil brengen namens zichzelf, zoals aangegeven wordt door de hadith. Het verbod is niet van toepassing op degene die een offer namens een ander brengt.
Het is duidelijk dat dit verbod van toepassing is op degene die het offer brengt en dat het zich niet uitstrekt tot zijn vrouw of kinderen, tenzij één van hen een offer brengt namens zichzelf. De Profeet (sallAllahu 'alayhi wa salaam) offerde namens de familie van Mohammed en het is niet overgeleverd dat hij hen verbood om iets van hun haar of nagels te verwijderen.
Degene die van plan is om een offer te brengen en dan besluit om op Hadj te gaan, zou niets van zijn haar of nagels moeten verwijderen wanneer hij ihraam aanneemt, want dit is alleen Sunnah wanneer het nodig is. Maar als hij Hadj Tamattu verricht [waarbij men de 'Umrah verricht, dan de ihraam beëindigt en een nieuwe staat van ihraam aanneemt voor de Hadj], zou hij zijn haar moeten verkorten wanneer hij de 'Umrah beëindigt omdat dat onderdeel is van het ritueel.
De dingen die verboden zijn voor de persoon die een offer wil brengen, zijn in de hierboven genoemde hadith vermeld. Het is niet verboden voor hem om parfum op te doen of om gemeenschap met zijn vrouw te hebben of om genaaide kledingstukken te dragen enz.
En Allah weet het het beste.
Bismillah arRahman arRahim inna alhamdullilahi wa salatu wa salam ala Rasul lillah ama ba'd
Bron: www.islam-qa.com
Vertaald door www.AlMutaqqun.tk
Alle lof is aan Allah, vrede en zegeningen zijn met de Boodschapper van Allah, Mohammed, en met zijn familie en metgezellen.
Udhiya is één van de belangrijke rituelen van de islam waarin we de Eenheid van Allah, Zijn zegeningen aan ons en de gehoorzaamheid van onze vader Ibrahim aan zijn Heer gedenken en in deze daad van udhiyah zit veel goedheid en heil. De moslim moet dus aandacht besteden aan het belang ervan. Het volgende is een kort overzicht van dit belangrijke ritueel.
Udhiya verwijst naar het dier (kameel, koe, schaap of geit) dat geslacht wordt als een daad van aanbidding van Allah, in het land waar degene die offert woont, tijdens de periode die begint na het Eid gebed op de Dag van Nahr (Eid al-Adha) tot de laatste dag van Tashriq (de 13de dag van Dhu'l-Hijjah), met de intentie om het offerdier te offeren. Allah zegt (interpretatie van de betekenis):
"Bid daarom tot uw Heer en offer." [al-Kawthar 108:2]
"Zeg: 'Mijn gebed en mijn offer, mijn leven en mijn dood zijn gewijd aan Allah, de Heer der Werelden.'" [al-An'aam 6:162]
"En voor iedere gemeenschap hebben wij godsdienstige gebruiken vastgesteld, opdat zij de Naam van Allah zullen uitspreken over het vee, waarmee Hij hen voorzien heeft. En jullie God is Eén God, aan Hem geven jullie je daarom over…" [al-Hajj 22:34]
Udhiyah is volgens de meerderheid van de geleerden een bevestigde Sunnah (sommige geleerden zeggen dat het waajib/verplicht is; dit zal verderop in detail besproken worden). Het basisprincipe is dat het op de vastgestelde tijd vereist wordt van degene die in leven is, namens zichzelf en de leden van zijn huishouden en hij mag wie hij maar wil, levend of dood, in de beloning ervoor laten delen. Wat udhiyah namens degene die dood is betreft, als de overledene een derde van zijn rijkdom daarvoor nagelaten heeft, of het in zijn waqf (schenking) omvat heeft, dan moeten deze wensen uitgevoerd worden. Als dit niet het geval is, dan is het offeren namens iemand die overleden is een goede daad en wordt het beschouwd als het geven van liefdadigheid namens de overledene. Maar het is Sunnah voor een man om de leden van zijn huishouden, levend en dood, in zijn udhiyah te omvatten en wanneer hij het slacht, moet hij zeggen: "Allahumma hadha 'anni wa 'an ali bayti" (O Allah, dit is namens mij en de leden van mijn huishouden). Hij hoeft geen apart offer namens elk overleden persoon te brengen.
De geleerden zijn overeengekomen dat het offeren van het dier en het vlees ervan in liefdadigheid weggeven beter is dan de waarde ervan in liefdadigheid weggeven, omdat de Boodschapper (sallAllahu 'alayhi wa salaam) het offer bracht en hij deed niets anders dan het beste en het meest profijtvolle. Dit is de mening van Abu Hanifah, al-Shaafa'i en Ahmad.
De deugdzaamheden van udhiyah en de beste udhiyah
Een schaap is goed genoeg als offer voor een man en de leden van zijn huishouden en zijn kinderen, vanwege de hadith van Abu Ayyub: "In de tijd van de Boodschapper van Allah (sallAllahu 'alayhi wa salaam), offerde een man een schaap namens zichzelf en de leden van zijn huishouden en aten ze ervan en gaven er wat van aan anderen." (Overgeleverd door Ibn Maajah en al-Tirmidhi, die het als sahih geclassificeerd heeft).
De soorten dieren die voorgeschreven zijn om als offer zijn kamelen, rundvee, schapen en geiten. Sommige geleerden hebben gezegd dat kamelen het beste offer zijn, dan rundvee, dan schapen, dan geiten en dan een aandeel in een vrouwtjeskameel of een koe, omdat de Profeet (sallAllahu 'alayhi wa salaam) over vrijdagsgebeden zei: "Als iemand vroeg naar [vrijdagsgebeden] gaat, is het gelijk aan het offeren van een kameel door hem." Dit is de mening van de drie imams Abu Hanifah, al-Shaafa'i en Ahmad. Op basis hiervan is een schaap beter dan een zevende van een kameel of koe. Malik heeft gezegd dat een jong schaap het beste is, daarna een koe en dan een kameel, omdat de Profeet (sallAllahu 'alayhi wa salaam) twee rammen offerden en hij deed nooit iets anders dan het beste. De reactie daarop is dat hij (sallAllahu 'alayhi wa salaam) altijd koos wat het meest geschikt was, uit vriendelijkheid tegenover zijn ummah omdat zij zijn voorbeeld zouden volgen en hij wilde dingen niet moeilijk voor hen maken. (Fataawa al-Shaykh 'Abd al-'Aziz ibn Baaz).
Een kameel of koe is genoeg voor zeven mensen, vanwege de hadith van Jaabir (radiAllahu 'anhu) die gezegd heeft: "We offerden met de Profeet (sallAllahu 'alayhi wa salaam) in al-Hudaybiyah een kameel voor zeven mensen en een koe voor zeven mensen." Volgens een andere versie: "De Boodschapper van Allah (sallAllahu 'alayhi wa salaam) beval ons om de kamelen en het vee te delen; elke groep van zeven man deelde een dier." Volgens een andere versie: "Er werd dus een koe geofferd namens zeven mannen en we deelden het." (Overgeleverd door Muslim)
Het oordeel over udhiyah:
Er zijn twee meningen over udhiyah:
1. Dat het waajib (verplicht) is. Dit is de mening van al-Uzaa'i, al-Layth en Abu Hanifa en het is één van de twee meningen die overgeleverd zijn van Imam Ahmad. Het was ook de mening van Shaykh al-Islam Ibn Taymiyyah en het is één van de twee meningen van de madhhab van Malik. Degenen die deze mening aanhangen, nemen het volgende als bewijs:
De aayah: "Bid daarom tot uw Heer en offer." [al-Kawthar 108:2]. Dit is een gebod en een gebod impliceert dat iets verplicht is.
De hadith van Jundub (radiAllahu 'anhu), overgeleverd in al-Sahihayn en elders, die gezegd heeft: "De Boodschapper van Allah (sallAllahu 'alayhi wa salaam) zei: 'Degene die zijn offer geslacht heeft voordat hij het gebed verricht heeft, laat hem nog een ander [offer] daarvoor in de plaats slachten en degene die nog geen offerdier geslacht heeft, laat hem dit doen in de naam van Allah.'" (Overgeleverd door Muslim, 3621)
De hadith: "Degene die het kan veroorloven om een offer te slachten maar het niet doet, laat hem onze plaats of ons gebed niet naderen." (Overgeleverd door Ahmad en Ibn Maajah; geclassificeerd als sahih door al-Hakim van de hadith van Abu Hurayah (radiAllahu 'anhu). In Fath al-Baari staat dat de mannen (van de overlevering) thiqaat zijn).
2. Dat het een bevestigde Sunnah (sunnah mu'akkadah) is. Dit is de mening van de meerderheid en het is de madhhab van al-Shaafa'i en de beterbekende mening van Malik en Ahmad. Maar de meeste van degenen die deze mening aanhangen, hebben gezegd dat het voor degene die een offer kan slachten makruh (afgeraden) is om dit te na te laten. Zij baseren hun mening op het volgende:
De hadith van Jaabir (radiAllahu 'anhu) in Sunan Abi Dawud, waar hij gezegd heeft: "Ik bad op Eid al-Adha met de Boodschapper van Allah (sallAllahu 'alayhi wa salaam) en toen we klaar, werden er twee rammen bij hem gebracht en hij offerde ze. Hij zei: 'In de Naam van Allah, Allah is de Grootste. Dit is namens mijzelf en elk lid van mijn ummah dat geen offer geslacht heeft.'" (Sunan Abi Sawud bi Sharh Mohammed Shams al-Haq Abaadi, 7/486).
De hadith die overgeleverd is door alle bekende muhaddithin behalve al-Bukhaari: "Degene van jullie die een offer wil slachten, laat hem niets van zijn haar of nagels afhalen." Shaykh Ibn 'Uthaymin (rahimahullah) heeft gezegd: "Elk standpunt heeft zijn bewijs maar om aan de veilige kant te zijn zou degene die in staat is om een offer te slachten, het niet na moeten laten om dit te doen, vanwege wat deze daad van verering en gedachtenis van Allah met zich meebrengt en om ervoor te zorgen dat hem niets kwalijk genomen kan worden.
Voorwaarden van udhiyah
Het dier moet de vereiste leeftijd bereikt hebben, wat zes maanden is voor een lam, een jaar voor een geit, twee jaar voor een koe en vijf jaar voor een kameel.
Het zou vrij van enige gebreken moeten zijn, want de Profeet (sallAllahu 'alayhi wa salaam) heeft gezegd: "Er zijn vier [dieren] die niet voor het offer voldoen: een eenogig dier wiens gebrek overduidelijk is, een ziek dier wiens ziekte overduidelijk is, een mank dier wiens mankheid duidelijk is en een uitgemergeld dier dat geen merg in zijn botten heeft." (Sahih al-Jaami' 886). Er zijn mildere gebreken die een dier niet diskwalificeren maar het is makruh om dergelijke dieren te offeren, zoals een dier dat een hoorn of oor mist of een dier dat scheuren in zijn oren heeft, enz. Udhiyah is een daad van aanbidding van Allah en Allah is Goed en accepteert alleen het goede. Wanneer iemand de gebruiken van Allah eert, heeft dit te maken met de vroomheid (taqwa) van het hart.
Het is verboden om het te verkopen. Als een dier geselecteerd is voor het offeren, is het niet toegestaan om het te verkopen of weg te geven tenzij men het inruilt voor een dier dat beter is. Als een dier bevalt, zou de nakomeling ook geslacht moeten worden. Het is ook toegestaan om erop te rijden als dit noodzakelijk is. Het bewijs hiervoor is de overlevering van Abu Hurayrah (radiAllah 'anhu), die gezegd heeft dat de Boodschapper van Allah (sallAllahu 'alayhi wa salaam) een man zag die zijn kameel leidde en hij zei tegen hem: "Rijd erop." Hij zei: "Het is om te offeren." Hij zei: "Rijd erop," voor een tweede of derde keer. (al-Bukhaari en Muslim).
Het zou op de aangegeven tijd geofferd moeten worden: vanaf het gebed en de khutbah van Eid (niet vanaf het moment dat de tijd voor het gebed en de khutbah begint, maar erna) tot vlak voor zonsondergang op de laatste dag van Tashriq, wat de dertiende van Dhu'l-Hijjah is. De Profeet (sallAllahu 'alayhi wa salaam) heeft gezegd: "Degene die offert voor het gebed, laat hem het [offeren] herhalen." (Overgeleverd door al-Bukhaari en Muslim). 'Ali (radiAllahu 'anhu) heeft gezegd: "De dagen van an-Nahr (het Offer) zijn de dagen van al-Adha en de drie dagen die erop volgen." Dit is ook de mening van al-Hasan al-Basri, 'Ata' ibn Abi Rabah, al-Uza'i, al-Shaafa'i en Ibn al-Mundhir, rahimahum Allah.
Wat moet er met het offer gedaan worden?
Het is mustahabb (aangeraden) voor degene die geofferd heeft om op die dag niets te eten voordat hij van het offer eet, vanwege de hadith: "Laat elke man eten van zijn offer." (Geclassificeerd als sahih in Sahih al-Jaami', 5349). Dit zou na het Eid gebed en de khutbah moeten gebeuren. Dit is de mening van de geleerden inclusief 'Ali, Ibn 'Abbas, Malik, al-Shaafa'i en anderen. Het bewijs hiervoor is de hadith van Buraydah (radiAllahu 'anhu): "De Profeet (sallAllahu 'alayhi wa salaam) ging op de dag van Fitr niet naar buiten voordat hij gegeten had en op de dag van Adha at hij niet totdat hij (zijn offer) geslacht had." (Al-Albaani heeft gezegd: de isnaad is sahih. Al-Mishkaat, 1/452).
Het is beter als de persoon het offer zelf slacht, maar als hij dit niet doet, is het mustahabb voor hem om aanwezig te zijn wanneer het geslacht wordt.
Het is mustahabb om het vlees in drieën te delen: eenderde om op te eten, eenderde om weg te geven als geschenken en een derde om weg te geven in liefdadigheid. Dit was de mening van Ibn Mas'ud en Ibn 'Umar (radiAllahu 'anhum). De geleerden zijn overeengekomen dat het niet toegestaan is om iets van het vlees, vet of de huid te verkopen. In een sahih hadith heeft de Profeet (sallAllahu 'alayhi wa salaam) gezegd: "Degene die de huid van zijn udhiyah verkoopt, er is geen udhiyah voor hem (m.a.w. het geldt niet als udhiyah)." (Geclassificeerd als hasan in Sahih al-Jaami', 6118). De slachter zou er niets van moeten krijgen als beloning of betaling, want 'Ali (radiAllahu 'anhu) heeft gezegd: "De Boodschapper van Allah (sallAllahu 'alayhi wa salaam) droeg mij op om voor het offer te zorgen en het vlees, de huid en uitmonstering (bedekking die gebruikt werd voor bescherming) in liefdadigheid te geven en om niets ervan ter compensatie aan de slachter te geven. Hij zei: 'We zullen hem iets geven van wat we hebben.'" (Overeengekomen). Er is gezegd dat het toegestaan is om de slachter iets als geschenk te geven en dat het toegestaan is om er iets van aan een kafir te geven als hij arm is of een familielid of een buur, om zijn hart voor de islam te openen. (Fataawa al-Shaykh 'Abd al-Aziz ibn Baaz).
Vraag: wat zou de moslim moeten vermijden in de eerste tien dagen van Dhu'l-Hijjah als hij een offer wil brengen?
De Sunnah geeft aan dat degene die een offer wil brengen, niets van zijn haar, nagels of huid zou moeten halen vanaf de eerste dag van Dhu'l-Hijjah totdat hij zijn offer brengt omdat de Profeet (sallAllahu 'alayhi wa salaam) gezegd heeft: "Wanneer jullie de nieuwe maan van Dhu'l-Hijjah zien en iemand van jullie een offer wil brengen, laat hem dan niets van zijn haar of nagels afhalen totdat hij zijn offer gebracht heeft." Volgens een andere overlevering: "Laat hem niets van zijn haar of nagels aanraken." (Overgeleverd door Muslim met vier isnaads, 13/146). Volgens de meest correcte mening wijst dit erop dat het verboden is en dat er geen uitzonderingen op het verbod zijn. Als een persoon opzettelijk iets (van zijn haar of nagels) afhaalt, moet hij de vergeving van Allah zoeken maar hij hoeft geen fidyah te betalen en zijn udhiyah is nog steeds geldig. Degene die iets van zijn haar of nagels weg moet halen omdat het laten zitten ervan hem schaadt, zoals een ingescheurde nagel of een wond op een plek die bedekt is met haar, moet het weghalen en er rust geen zonde op hem als hij dit doet. Dit is niet ernstiger dan de muhrim (de persoon in ihraam voor Hadj of 'Umrah) die zich mag scheren als het laten staan van zijn haar hem schaadt. Er is niets mis met mannen en vrouwen die hun haar wassen tijdens de eerste tien dagen van Dhu'l-Hijjah want de Profeet (sallAllahu 'alayhi wa salaam) heeft alleen het verwijderen van haar verboden en de muhrim mag zijn hoofd ook wassen.
De wijsheid achter het verbod op het verwijderen van haar en nagels is dat degene die een offer gaat brengen net als degene is die in ihraam is voor Hadj en 'Umrah met betrekking tot sommige rituelen. Sommige regels van ihraam gelden dus voor degene die een offer wil brengen, dus zou hij zijn haar en nagels niet aan moeten raken totdat hij zijn offer geslacht heeft, in de hoop dat Allah hem van het vuur van de Hel zal bevrijden. En Allah weet het het beste.
Als een persoon tijdens de eerste tien dagen van Dhu'l-Hijjah iets van zijn haar en nagels weghaalt omdat hij niet van plan is om een offer te brengen en later besluit om toch te offeren, dan moet hij zich weerhouden van het knippen van zijn haar of nagels vanaf het moment dat hij de beslissing neemt.
Er zijn vrouwen die hun broers of zoons afvaardigen om het offer namens hen te brengen zodat ze hun haren kunnen knippen tijdens de eerste tien dagen van Dhu'l-Hijjah. Dit is niet correct want de regel is van toepassing op degene die het offer brengt, ondanks het feit dat hij of zij iemand anders afvaardigt om de werkelijke slachting te verrichten of niet. Het verbod geldt niet voor de aangewezen persoon, het geldt voor de persoon die een offer wil brengen namens zichzelf, zoals aangegeven wordt door de hadith. Het verbod is niet van toepassing op degene die een offer namens een ander brengt.
Het is duidelijk dat dit verbod van toepassing is op degene die het offer brengt en dat het zich niet uitstrekt tot zijn vrouw of kinderen, tenzij één van hen een offer brengt namens zichzelf. De Profeet (sallAllahu 'alayhi wa salaam) offerde namens de familie van Mohammed en het is niet overgeleverd dat hij hen verbood om iets van hun haar of nagels te verwijderen.
Degene die van plan is om een offer te brengen en dan besluit om op Hadj te gaan, zou niets van zijn haar of nagels moeten verwijderen wanneer hij ihraam aanneemt, want dit is alleen Sunnah wanneer het nodig is. Maar als hij Hadj Tamattu verricht [waarbij men de 'Umrah verricht, dan de ihraam beëindigt en een nieuwe staat van ihraam aanneemt voor de Hadj], zou hij zijn haar moeten verkorten wanneer hij de 'Umrah beëindigt omdat dat onderdeel is van het ritueel.
De dingen die verboden zijn voor de persoon die een offer wil brengen, zijn in de hierboven genoemde hadith vermeld. Het is niet verboden voor hem om parfum op te doen of om gemeenschap met zijn vrouw te hebben of om genaaide kledingstukken te dragen enz.
En Allah weet het het beste.