Šerijat je iz brige prema ženi, njenoj čednosti, časti i plemenitosti, propisao mnoge propise, od kojih su i:
1. Naredba na boravak u kući
Allah, subhanehu ve te'ala, je rekao:
﴿وَقَرْنَ فِي بُيُوتِكُنَّ﴾
„I boravite u svojim kućama.“ (Prijevod značenja El-Ahzab, 33.)
El-Kurtubi, rahmetullahi alejh, kaže: „Značenje ovoga ajeta jeste naredba na pridržavanje za kuću. Iako je naredba upućena ženama Allahovog Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, ona se poslije odnosi na sve druge žene, sve dok ne dođe dokaz da se dotična naredba striktno odnosi samo na žene Allahovog Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem. Dakle, Šerijat naređuje ženi da boravi u svojoj kući, da se ustegne od izlaska osim u nuždi.“ El-Džami'u li ahkamil-Kur'an (14/176).
O izlasku žena iz svojih kuća u nuždi govori hadis Allahovog Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem. Aiša, radijallahu anha, je pripovijedala: „Sevda bint Zem'a je izašla jedne noći pa ju je vidio Omer. Prepoznao ju je i rekao: 'Tako mi Allaha, doista se ti Sevda ne kriješ od nas!' Vratila se Vjerovjesniku, sallallahu alejhi ve sellem, i spomenula mu to a on se nalazio u mojoj kući i večerao. Na njegovoj ruci se, uistinu, primjetio znoj. Objavljivalo mu se. Zatim mu je došlo olakšanje pa je rekao: 'Doista, Allah vam je dozvolio da izlazite radi vaših potreba!'“ Sahih. Buharija (5237), Muslim (1709).
Ibnu Bettal, rahmetullahi alejh, komentarišući ovaj hadis kaže: „U ovom hadisu je dokaz za dozvolu izlaska žene radi svake stvari zbog koje joj je dozvoljen izlazak, poput: posjete oca i majke, bliže rodbine i drugoga za čim one imaju potrebu. U tome je dokaz i za propis njihova izlaska u džamiju.“ Šerhul-Buhari libni Bettal (13/367).
2. Naredba na pokrivanje-hidžab
Svevišnji Allah je rekao:
﴿يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُل لِّأَزْوَاجِكَ وَبَنَاتِكَ وَنِسَاء الْمُؤْمِنِينَ يُدْنِينَ عَلَيْهِنَّ مِن جَلَابِيبِهِنَّ ذَلِكَ أَدْنَى أَن يُعْرَفْنَ فَلَا يُؤْذَيْنَ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِيمًا﴾
„O Vjerovjesniče, reci ženama svojim, i kćerima svojim, i ženama vjernika neka spuste haljine svoje niza se. Tako će se najlakše prepoznati pa neće napastovane biti. A Allah prašta i spušta Svoju milost.“ (Prijevod značenja El-Ahzab, 59.)
Poznati komentator Kur'ana Ibnu Atije, rahmetullahi alejh, kaže: „Pošto je običaj Arabljanki bio da bi se otkrivale, otkrivale bi svoja lica kao što bi to činile robinje što bi podsticalo ljude na gledanje u njih i razmišljanje o njima, Allah, subhanehu ve te'ala, naredio je Svome Poslaniku, sallallahu alejhi ve sellem, da naredi ženama prekrivanje kako bi se razaznavale slobodne žene od robinja.“ El-Muharrer el-vedžiz (4/399).
I rekao je: „A riječi: 'Tako će se najlakše prepoznati pa neće napastovane biti', tj. njihovim raspoznavanjem od žena robinja kada se izmješaju s njima neće biti napastovane i izložene ezijjetu, jer će se znati da one nisu robinje a nije značenje da se zna o kojoj se ženi tačno radi.“ El-Muharrer el-vedžiz (4/399).
3. Zabrana razgolićavanja i otkrivanja
Allah, subhanehu ve te'ala, je rekao:
﴿وَقَرْنَ فِي بُيُوتِكُنَّ وَلَا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجَاهِلِيَّةِ الْأُولَى﴾
„U kućama svojim boravite i ljepotu svoju, kao u davno pagansko doba, ne pokazujte.“ (Prijevod značenja El-Ahzab, 33.)
Šejh Bin Baz, rahmetullahi alejh, kaže: „Allah je zabranio ženama razgolićavanje kao u predislamsko doba, a ono se sastojalo u pokazivanju svojih ukrasa i ljepota, glave, lica, vrata, grudi, laktova, potkoljenica i sličnog, jer otkrivanjem spomenutih dijelova tijela dolazi do velikog fesada-nereda i velike smutnje, dolazi do pobude u dušama muškaraca da posegnu za nemoralom, bludom. Pa, kada Allah, subhanehu ve te'ala, upozorava Majke vjernika na ove prezrene postupke i pored njihove vjere i njihovog dobra kojeg nose sa sobom, onda su druge žene mnogo preče da se upozore na spomenute postupke, da im se zabrane i strahuje za njih od razloga koji vode do smutnje.“ Hukmus-sufuri vel-hidžabi, Medželletul-buhusil-islamijje, br. 14.
4. Naredba na obaranje pogleda i čuvanje stidnih mjesta
Allah, subhanehu ve te'ala, je rekao:
﴿وَقُل لِّلْمُؤْمِنَاتِ يَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ وَيَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ﴾
„A reci vjernicama neka obore poglede svoje i neka vode brigu o stidnim mjestima svojim ...“ (Prijevod značenja En-Nur, 31.)
Ibnu Kesir, rahmetullahi alejh, kaže: „Ovo je naredba Allaha, subhanehu ve te'ala, ženama vjernicama i u sprovedbi ove naredbe ogleda se briga o ljubomori njihovih muževa-vjernika za razliku od žena iz predislamskog doba i radnji mnogoboškinja.“ Tefsir Ibnu Kesir (3/313).
Šejh Bin Baz, rahmetullahi alejh, kaže: „Allah, subhanehu ve te'ala, naredio je vjernicama da obore svoje poglede i da vode brigu o svojim stidnim mjestima kao što je to naredio i muškarcima kako bi se sačuvali razloga koji vode do smutnje na jednoj strani, i kako bi posegnuli za razlozima koji vode do čednog i čistog života.“ Hukmus-sufuri vel-hidžabi, Medželletul-buhusil-islamijje, br. 14.
5. Zabrana pokazivanja ukrasa pred muškarcima koji nisu mahrem ženi
Allah, subhanehu ve te'ala, je rekao:
﴿وَلَا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا﴾
„I neka ne pokazuju od svojih ukrasa osim ono što je ionako spoljašnje.“ (Prijevod značenja En-Nur, 31.)
Ibnu Kesir, rahmetullahi alejh, kaže: „Tj. da žene ništa od svojih ukrasa ne pokazuju pred ljudima koji su im stranci osim ono što se ionako ne može sakriti.“ Tefsir Ibnu Kesir (3/312).
Sejid Kutb, rahmetullahi alejh, kaže: „Ženi je dozvoljeno ukrašavanje i to se slaže s njenom prirodom. Svaka žena voli da je lijepa i svaka žena voli da pokaže svoju ljepotu. Ukrašavanje se razlikuje od vremena do vremena, ali mu je osnova jedna: postizanje ljepote i njeno pokazivanje pred muškarcima. Islam se ne suprostavlja ovoj želji, već je ograničava i uređuje, usmjerava je prema samo jednom muškarcu, a to je supružnik, bračni drug koji može od svoje žene da vidi ono što svi drugi mimo njega to ne mogu.“ Fi zilalil-Kur'an (4/2512).
Šta žena od svoga tijela može otkriti pred mahremima
Prije nego li spomenemo šta to žena od svoga tijela može otkriti pred svojim mahremom, ukratko ćemo spomenuti koje su to sve osobe ženi mahremi. Ženini mahremi su spomenuti u riječima Allaha, subhanehu ve te'ala:
﴿وَلَا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ آبَائِهِنَّ أَوْ آبَاء بُعُولَتِهِنَّ أَوْ أَبْنَائِهِنَّ أَوْ أَبْنَاء بُعُولَتِهِنَّ أَوْ إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِي إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِي أَخَوَاتِهِنَّ﴾
„... neka ukrase svoje ne pokazuju drugima, to mogu samo muževima svojim, ili očevima svojim, ili očevima muževa svojih, ili sinovima svojim, ili sinovima muževa svojih, ili braći svojoj ili sinovima braće svoje, ili sinovima sestara svojih ...“ (Prijevod značenja En-Nur, 31.)
Dakle, ženini mahremi su sljedeće osobe:
1. očevi kao i djedovi, svejedno bili s očeve ili majčine strane,
2. otac supruga (svekar),
3. njeni sinovi i sinovi njenog supruga kao i njeni unuci i unuci njenog supruga,
4. braća općenito, svejedno da li bili i po ocu i po majci ili samo po ocu ili samo po majci,
5. sinovi od braće i sestara,
6. amidža i dajdža koji nisu spomenuti u ajetu ali većina islamskih učenjaka smatraju da i oni imaju propis ostalih mahrema. Dokaz tome je hadis Aiše, radijallahu anha, u kojem kaže: „Efleh Kajsov brat je došao i tražio dozvolu od nje za ulazak –a on joj je bio amidža po mlijeku-. To je bilo nakon propisivanja hidžaba.“ Kaže: „Odbila sam da mu dozvolim, pa kada je Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, došao obavijestila sam ga o svom postupku i on mi je naredio da mu dozvolim.“ Sahih. Buharija (5103), Muslim (1445).
7. mahremi po mlijeku koji također nisu spomenuti u ajetu ali su islamski učenjaci složni da i oni imaju propis ostalih mahrema što potvrđuje prethodno spomenuti hadis.
Sada kada smo se upoznali sa osobama koje su mahremi ženi da vidimo šta to žena od svoga tijela može da otkrije pred ovim osobama.
Kod islamskih učenjaka po ovom pitanju postoje dva mišljenja. Većina islamskih učenjaka smatra da ženin mahrem može da vidi kod žene sve od tijela izuzev dijela tijela koji je između pupka i koljena. Pogledaj: Mebsut (10/149), Medžmu'u (16/140). Međutim, ukoliko gledanje žene od strane njenog mahrema bude sa strašću, naslađivanjem i zadovoljavanjem, tada joj nije dozvoljeno da pokazuje svoje tijelo. Drugi učenjaci smatraju da ženin mahrem može da vidi kod nje ono što uglavnom se otkriva, poput dijelova tijela koji se peru prilikom uzimanja abdesta. Pogledaj: Insaf (8/20), Mugni (6/554), Medžmu'u (16/140).
Šta žena od svoga tijela može otkriti pred drugom ženom
Stidno mjesto žene kojeg je obavezna prekriti i skriti od pogleda druge žene je kao i stidno mjesto muškarca kojeg treba skriti od pogleda drugog muškarca. Dakle, to je dio tijela između pupka i koljena. Pogledaj: Mugni (6/562).
6. Zabrana usiljenog govora
Allah, subhanehu ve te'ala, je rekao:
﴿يَا نِسَاء النَّبِيِّ لَسْتُنَّ كَأَحَدٍ مِّنَ النِّسَاء إِنِ اتَّقَيْتُنَّ فَلَا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَيَطْمَعَ الَّذِي فِي قَلْبِهِ مَرَضٌ وَقُلْنَ قَوْلًا مَّعْرُوفًا﴾
„O žene Vjerovjesnikove, vi niste kao druge žene! Ako se Allah bojite, na sebe pažnju govorom ne skrećite, pa da u napast dođe onaj čije je srce bolesno, i neusiljeno govorite!“ (Prijevod značenja El-Ahzab, 32.)
Ibnu Kesir, rahmetullahi alejh, je rekao: „Značenje ovoga jeste da se žena ne obraća strancima usiljenim govorom, tj. govorom kakvim se obraća svome suprugu.“ Tefsir Ibnu Kesir (3/531).
Ševkani, rahmetullahi alejh, je rekao: „Tj. ne uljepšavajte svoj govor, ne uvijajte svojim govorom, kada razgovarate s muškarcima kao što to čine žene željne smutnje. Uistinu, takav postupak može dovesti do velike posljedice koja se spominje u riječima: 'pa da u napast dođe onaj čije je srce bolesno', tj. nemoral, grijeh, sumnju i licemjerstvo.“ Fethul-kadir (4/277).
Ženi je dozvoljeno da razgovara sa muškarcem ukoliko ima potrebe za tim i ukoliko njen razgovor neće biti povod smutnje. Ono što upućuje na dozvoljenost toga jesu riječi Allaha, subhanehu ve te'ala:
﴿وَإِذَا سَأَلْتُمُوهُنَّ مَتَاعًا فَاسْأَلُوهُنَّ مِن وَرَاء حِجَابٍ ﴾
„A ako od njih nešto tražite, tražite to iza zastora.“ (Prijevod značenja El-Ahzab, 53.)
Također, riječi Svevišnjeg Allaha:
﴿وَلَمَّا وَرَدَ مَاء مَدْيَنَ وَجَدَ عَلَيْهِ أُمَّةً مِّنَ النَّاسِ يَسْقُونَ وَوَجَدَ مِن دُونِهِمُ امْرَأتَيْنِ تَذُودَانِ قَالَ مَا خَطْبُكُمَا قَالَتَا لَا نَسْقِي حَتَّى يُصْدِرَ الرِّعَاء وَأَبُونَا شَيْخٌ كَبِيرٌ. فَسَقَى لَهُمَا ثُمَّ تَوَلَّى إِلَى الظِّلِّ فَقَالَ رَبِّ إِنِّي لِمَا أَنزَلْتَ إِلَيَّ مِنْ خَيْرٍ فَقِيرٌ. فَجَاءتْهُ إِحْدَاهُمَا تَمْشِي عَلَى اسْتِحْيَاء قَالَتْ إِنَّ أَبِي يَدْعُوكَ لِيَجْزِيَكَ أَجْرَ مَا سَقَيْتَ لَنَا فَلَمَّا جَاءهُ وَقَصَّ عَلَيْهِ الْقَصَصَ قَالَ لَا تَخَفْ نَجَوْتَ مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ﴾
„A kad stiže do vode medjenske, zateče oko nje mnoge ljude kako napajaju stoku, a malo podalje od njih ugleda dvije žene koje su je od vode odbijale. 'Šta vi radite?' – upita on. 'Mi ne napajamo dok čobani ne odu' – odgovoriše one – 'a otac nam je veoma star.' I on im je napoji, a onda ode u hladovinu i reče: 'Gospodaru moj, ma kakvu mi hranu dao, zaista mi je potrebna!' I jedna od njih dvije dođe mu, poslije, idući stidljivo i reče: 'Otac moj te zove da te nagradi zato što si nam je napojio!' I kad mu on dođe i kaza mu šta je doživio, on reče: 'Ne strahuj, spasio si se naroda koji ne vjeruje!'“ (Prijevod značenja El-Kasas, 23-25.)
Hadisi koji govore o ovome su mnogobrojni. Jedan od njih jeste i slučaj smrti Allahova Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem. Kada je Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, preselio i kada su ga ashabi ukopali, Fatima, radijallahu anha, je rekla: „O Enese, kako ste dozvolili sebi da pospete zemlju po Allahovom Poslaniku, sallallahu alejhi ve sellem?“ Sahih. Buharija (4462).
Shodno spomenutom, dozvoljeno je ženi da razgovara preko telefona sa muškarcem koji joj nije mahrem, pod uslovom da njen glas nije usiljen, da postoji potreba za razgovorom, da njen razgovor neće biti povod smutnje i ružnih misli i da se prilikom razgovora ne stvori atmosfera slična osamljivanju žene sa muškarcem koji joj nije mahrem. Pogledaj „Džami'u ahkamin-nisa“ (4/366) istaknutog učenjaka Mustafe el-Adevija.
7. Zabrana osamljivanja s muškarcem koji je ženi stranac, nije joj mahrem i zabrana putovanja bez mahrema
Ibnu Abbas, radijallahu anhuma, prenosi da je čuo Allahovog Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, da je –dok je držao hutbu- rekao: „Neka se čovjek ne osamljuje sa ženom (strankinjom) osim da je s njom njen mahrem i neka žena ne putuje osim da je s njom njen mahrem.“ Ustao je neki čovjek i rekao: „Allahov Poslaniče, moja žena je otišla na hadždž, a ja sam bio za to vrijeme u toj i toj bitci?!“ Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, je rekao: „Idi i obavi hadždž sa svojom ženom.“ Sahih. Buharija (1862), Muslim (1341).
Ibnu Hadžer, rahmetullahi alejh, kaže: „U hadisu se spominje osamljivanje čovjeka sa ženom strankinjom i oko toga su složni svi islamski učenjaci.“ Fethul-Bari (4/92).
El-Kadi 'Ijjad, rahmetullahi alejh, je rekao: „Žena je iskušenje, u ljudskim dušama je urođena požuda za naslađivanjem sa ženama, šejtan nadvladava mnoge upravo putem žena ... pa je stoga i zabranjeno osamljivanje sa ženom (strankinjom). A Allah, subhanehu ve te'ala, usadio je u grudima muškaraca -koji su mahremi ženi- ljubomoru prema njoj i spremnost da otklonu od žene svaku nevolju kojoj bude izložena na putovanju.“ Ikmalul-mu'lim (4/448).
8. Zabrana ulaska muškarcima kod žena kojima oni nisu mahremi
Ukbe b. Amir, radijallahu anh, prenosi da je Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao: „Dobro se čuvajte ulaska kod žena!“ Neki čovjek od Ensarija je ustao i upitao: „Allahov Poslaniče, a šta kažeš za djevera?“ Odgovorio je: „Djever je smrt.“ Sahih. Buharija (5232), Muslim (2083).
El-Kurtubi, rahmetullahi alejh, za riječi Allahovog Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem: „Djever je smrt“, kaže: „Tj. njegov –djeverov- ulazak kod žene njegovog brata sličan je smrti po ružnoći i posljedici. To je strogo zabranjeno. Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, se ovdje ovako izrazio –na strožiji način- i poistovjetio to sa smrću, zbog olahkog shvatanja ovog propisa od strane ljudi pa i od samog supruga i supruge. Ulazak djevera kod žene njegovog brata može da dovede do zamiranja vjere kod žene, ili njenog zamiranja tj. prekidanja života sa svojim čovjekom koji joj može iz ljubomore dati razvod braka, ili do njenog kamenovanja ukoliko počini blud s djeverom.“ El-Mufhim (5/501).
9. Zabrana miješanja s muškarcima čak i na mjestima ibadeta
Ebu Hurejre, radijallahu anh, prenosi da je Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao: „Najbolji safovi za muškarce su prvi safovi a najgori zadnji safovi, dok su za žene najbolji zadnji safovi a najgori prvi safovi.“ Sahih. Muslim (349).
El-Kurtubi, rahmetullahi alejh, kaže: „Što se tiče prvog safa kod žena on je gori od zadnjeg safa zbog blizine muškaraca i žena i bojazni da se probudi požuda kod žena za muškarcima i muškaraca za ženama.“ El-Mufhim.
En-Nevevi, rahmetullahi alejh, je rekao: „Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, je rekao da su zadnji ženski safovi bolji –u prisustvu muškaraca- zbog njihove udaljenosti od muškaraca, njihovog nemiješanja s muškarcima, negledanja u njih i nevezanja srca za njih prilikom njihova viđenja i slušanja njihova govora. A ukorio je prvi saf zbog svega suprotnog tome.“ Šerh Sahihi Muslim (4/159-160).
Šejh Bin Baz, rahmetullahi alejh, kaže: „Žene se u vrijeme Allahovog Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, nisu miješale s muškarcima niti u džamijama niti na pijaci, već su u džamijama klanjale daleko iza muškaraca. Allahov poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, bi govorio: „Najbolji safovi za muškarce su prvi safovi a najgori zadnji safovi, dok su za žene najbolji zadnji safovi a najgori prvi safovi“, iz bojazni od smutnje, da zadnji safovi muškaraca ne budu iskušani prvim safovima žena. Muškarcima bi za vrijeme Allahovog Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, bilo naređivano da ne žure sa izlaskom iz džamije nakon obavljenog namaza, kako bi žene mogle prve izaći iz džamije usljed čega ne bi došlo do njihovog miješanja s muškarcima na džamijskim vratima. Svima je to naređivano i muškarcima i ženama, iako su svi bili vjernici i bogobojazni, pa šta je tek s onima koji su došli poslije njih.“ Hukmul-ihtilat fit-ta'lim, Medželletul-buhusil-islamijje, br. 15.
Kada je zabranjeno miješanje muškaraca i žena na mjestima ibadeta šta je tek onda sa njihovim miješanjem na drugim mjestima.
10. Strogo upozorenje ženama koje izlaze namirisane iz kuće na ulicu
Ebu Musa el-Eš'ari, radijallahu anh, prenosi da je Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao: „Koja god se žena namiriše pa prođe pored ljudi i oni osjete njen miris, takva žena je bludnica.“ Hasen. Ebu Davud (4167), Tirmizi (2937), Nesa'i (5126). Tirmizi je rekao za hadis da je hasen-sahih.
El-Mubarekfuri, rahmetullahi alejh, kaže: „Zbog toga što ona svojim mirisom budi strast i požudu kod muškaraca i što ih podstiče na gledanje u nju, a onaj koji pogleda u nju učinio je blud svojim okom. Dakle, ona time biva razlog bluda očiju i biva griješna zbog toga.“ Tuhfetul-ahvezi (8/58).
Također, Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, je rekao: „Kada neka od vas želi da dođe u džamiju neka se ne miriše!“ Sahih. Muslim (443).
En-Nevevi, rahmetullahi alejh, kaže: „Značenje je: Kada neka od vas želi da prisusutvuje namazu u džamiji neka se ne miriše, a kada obavi namaz i vrati se kući nema smetnje da se miriše.“ Šerh Sahihi Muslim (2/188).
Šejh Albani, rahmetullahi alejh, kaže: „Kada je ovakav postupak strogo zabranjen ženi koja želi da ide u džamiju pa kakav li je tek propis one koja namjerava da ide na pijacu ili ulicu? Nema sumnje da je u tom slučaju zabrana strožija i grijeh veći. Hejsemi u „Zevadžiru“ spominje da je izlazak namirisane i ukrašene žene iz kuće veliki grijeh makar joj to i dozvolio njen suprug.“ Hidžab, 65-66. str.
Dakle, obaveza je ženi da prije izlaska iz kuće odstrani od sebe miris, kupanjem, pranjem ili bilo čime drugim čime se može otklonuti miris. Ponekad se dogodi da žena izađe iz kuće nenamirisana ali nosi u svome naručju dijete kojeg je namirisala. Trebala bi, također, otklonuti miris i sa svoga djeteta kojeg će nositi u naručju jer će i taj djetetov miris biti razlog okretanja muškaraca za njom –naročito danas kada je uveliko proširena upotreba mirisa prilikom izlaska iz kuće od strane žena. Fikhu Sunne lin-nisa, str. 417.
11. Ljubomora prema ženama
Šejh Muhammed Ahmed el-Mukaddem kaže: „Od počasti i pažnje koju islam pruža prema ženi jeste i ljubomora koja je usađena u dušama muslimana, ljubomora koja podstiče muškarca na popravak žene u svakom zabranjenom i pokuđenom djelu. Islam odbranu časti i ljubomoru prema ženi ubraja u džihad-borbu radi koje se daje krv, zalažu životi na tom putu i počiniocu se nagrađuje nagradom šehida u Džennetu. Od Se'id b. Zejda, radijallahu anh, se prenosi da je čuo Allahovog Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, da kaže: 'Ko bude ubijen braneći svoj imetak, on je šehid. Ko bude ubijen braneći svoju vjeru, on je šehid. Ko bude ubijen braneći svoj život, on je šehid. Ko bude ubijen braneći svoju porodicu (ženu), on je šehid.' Sahih. Ahmed (1/190), Ebu Davud (4772), Tirmizi (1418), Ibnu Madže (2580). Tirmizi je rekao za hadis da je hasen-sahih, a vjerodostojnim ga je ocijenio Ahmed Šakir u svojim opaskama na Musned imama Ahmeda (3/119) i Albani u „Irva'ul-galilu“ (708).
Naprotiv, islam ljubomoru ubraja u jedan od važnih dijelova imana, pa onaj koji nema ljubomore taj nema ni imana. Zbog toga je Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, bio najljubomorniji čovjek prema svome ummetu. El-Mugire b. Šu'be, radijallahu anh, prenosi da je Sa'd b. Ubade, radijallahu anh, rekao: 'Kada bih vidio nekog čovjeka s mojom ženom, udario bih ga snažnim udarcem sabljom.' Vijest o tome doprla je do Allahovog Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, pa je rekao: 'Zar se čudite Sa'dovoj ljubomori?! Tako mi Allaha, ja sam ljubomorniji od njega, a Allah je ljubomorniji od mene. Zbog te ljubomore, Allah je zabranio i tajni i javni razvrat.' Sahih. Buharija (6846), Muslim (1499).
Od Ebu Hurejre, radijallahu anh, se prenosi daje Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao: 'Uistinu, Allah je ljubomoran, i uistinu, vjernik je ljubomoran. Allahova ljubomora se javlja kada vjernik učini nešto što mu je Allah strogo zabranio.' Sahih. Buharija (5223), Muslim (2761).
Nasuprot ljubomornog čovjeka jeste čovjek dejjus, tj. onaj koji odobrava prezrenost u svojoj porodici ili čak on sam svoju porodicu podstiče na to. Islamski učenjaci kažu: 'Dejjus je onaj koji nije ljubomoran prema svojim ukućanima, svojoj porodici.' Po pitanju njega došla je opasna prijetnja, pa se od Abdullaha b. Omera, radijallahu anhuma, prenosi da je Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao: 'Tri su osobe koje Uzvišeni Allah neće pogledati na Sudnjem danu: onaj koji je neposlušan prema svojim roditeljima, muškobanjasta žena i dejjus-onaj koji nije bio ljubomoran prema svojoj porodici.'Sahih. Ahmed (2/134), Nesa'i (2561). Ahmed Šakir u svojim opaskama na Musned imama Ahmeda (9/34) ovaj hadis je ocijenio vjerodostojnim kao i Albani u „Sahihu Sunena Nesa'ije“ (2402). “ Pogledaj: Avdetul-hidžab (3/114-115).
elbejan.com
1. Naredba na boravak u kući
Allah, subhanehu ve te'ala, je rekao:
﴿وَقَرْنَ فِي بُيُوتِكُنَّ﴾
„I boravite u svojim kućama.“ (Prijevod značenja El-Ahzab, 33.)
El-Kurtubi, rahmetullahi alejh, kaže: „Značenje ovoga ajeta jeste naredba na pridržavanje za kuću. Iako je naredba upućena ženama Allahovog Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, ona se poslije odnosi na sve druge žene, sve dok ne dođe dokaz da se dotična naredba striktno odnosi samo na žene Allahovog Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem. Dakle, Šerijat naređuje ženi da boravi u svojoj kući, da se ustegne od izlaska osim u nuždi.“ El-Džami'u li ahkamil-Kur'an (14/176).
O izlasku žena iz svojih kuća u nuždi govori hadis Allahovog Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem. Aiša, radijallahu anha, je pripovijedala: „Sevda bint Zem'a je izašla jedne noći pa ju je vidio Omer. Prepoznao ju je i rekao: 'Tako mi Allaha, doista se ti Sevda ne kriješ od nas!' Vratila se Vjerovjesniku, sallallahu alejhi ve sellem, i spomenula mu to a on se nalazio u mojoj kući i večerao. Na njegovoj ruci se, uistinu, primjetio znoj. Objavljivalo mu se. Zatim mu je došlo olakšanje pa je rekao: 'Doista, Allah vam je dozvolio da izlazite radi vaših potreba!'“ Sahih. Buharija (5237), Muslim (1709).
Ibnu Bettal, rahmetullahi alejh, komentarišući ovaj hadis kaže: „U ovom hadisu je dokaz za dozvolu izlaska žene radi svake stvari zbog koje joj je dozvoljen izlazak, poput: posjete oca i majke, bliže rodbine i drugoga za čim one imaju potrebu. U tome je dokaz i za propis njihova izlaska u džamiju.“ Šerhul-Buhari libni Bettal (13/367).
2. Naredba na pokrivanje-hidžab
Svevišnji Allah je rekao:
﴿يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُل لِّأَزْوَاجِكَ وَبَنَاتِكَ وَنِسَاء الْمُؤْمِنِينَ يُدْنِينَ عَلَيْهِنَّ مِن جَلَابِيبِهِنَّ ذَلِكَ أَدْنَى أَن يُعْرَفْنَ فَلَا يُؤْذَيْنَ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِيمًا﴾
„O Vjerovjesniče, reci ženama svojim, i kćerima svojim, i ženama vjernika neka spuste haljine svoje niza se. Tako će se najlakše prepoznati pa neće napastovane biti. A Allah prašta i spušta Svoju milost.“ (Prijevod značenja El-Ahzab, 59.)
Poznati komentator Kur'ana Ibnu Atije, rahmetullahi alejh, kaže: „Pošto je običaj Arabljanki bio da bi se otkrivale, otkrivale bi svoja lica kao što bi to činile robinje što bi podsticalo ljude na gledanje u njih i razmišljanje o njima, Allah, subhanehu ve te'ala, naredio je Svome Poslaniku, sallallahu alejhi ve sellem, da naredi ženama prekrivanje kako bi se razaznavale slobodne žene od robinja.“ El-Muharrer el-vedžiz (4/399).
I rekao je: „A riječi: 'Tako će se najlakše prepoznati pa neće napastovane biti', tj. njihovim raspoznavanjem od žena robinja kada se izmješaju s njima neće biti napastovane i izložene ezijjetu, jer će se znati da one nisu robinje a nije značenje da se zna o kojoj se ženi tačno radi.“ El-Muharrer el-vedžiz (4/399).
3. Zabrana razgolićavanja i otkrivanja
Allah, subhanehu ve te'ala, je rekao:
﴿وَقَرْنَ فِي بُيُوتِكُنَّ وَلَا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجَاهِلِيَّةِ الْأُولَى﴾
„U kućama svojim boravite i ljepotu svoju, kao u davno pagansko doba, ne pokazujte.“ (Prijevod značenja El-Ahzab, 33.)
Šejh Bin Baz, rahmetullahi alejh, kaže: „Allah je zabranio ženama razgolićavanje kao u predislamsko doba, a ono se sastojalo u pokazivanju svojih ukrasa i ljepota, glave, lica, vrata, grudi, laktova, potkoljenica i sličnog, jer otkrivanjem spomenutih dijelova tijela dolazi do velikog fesada-nereda i velike smutnje, dolazi do pobude u dušama muškaraca da posegnu za nemoralom, bludom. Pa, kada Allah, subhanehu ve te'ala, upozorava Majke vjernika na ove prezrene postupke i pored njihove vjere i njihovog dobra kojeg nose sa sobom, onda su druge žene mnogo preče da se upozore na spomenute postupke, da im se zabrane i strahuje za njih od razloga koji vode do smutnje.“ Hukmus-sufuri vel-hidžabi, Medželletul-buhusil-islamijje, br. 14.
4. Naredba na obaranje pogleda i čuvanje stidnih mjesta
Allah, subhanehu ve te'ala, je rekao:
﴿وَقُل لِّلْمُؤْمِنَاتِ يَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ وَيَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ﴾
„A reci vjernicama neka obore poglede svoje i neka vode brigu o stidnim mjestima svojim ...“ (Prijevod značenja En-Nur, 31.)
Ibnu Kesir, rahmetullahi alejh, kaže: „Ovo je naredba Allaha, subhanehu ve te'ala, ženama vjernicama i u sprovedbi ove naredbe ogleda se briga o ljubomori njihovih muževa-vjernika za razliku od žena iz predislamskog doba i radnji mnogoboškinja.“ Tefsir Ibnu Kesir (3/313).
Šejh Bin Baz, rahmetullahi alejh, kaže: „Allah, subhanehu ve te'ala, naredio je vjernicama da obore svoje poglede i da vode brigu o svojim stidnim mjestima kao što je to naredio i muškarcima kako bi se sačuvali razloga koji vode do smutnje na jednoj strani, i kako bi posegnuli za razlozima koji vode do čednog i čistog života.“ Hukmus-sufuri vel-hidžabi, Medželletul-buhusil-islamijje, br. 14.
5. Zabrana pokazivanja ukrasa pred muškarcima koji nisu mahrem ženi
Allah, subhanehu ve te'ala, je rekao:
﴿وَلَا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا﴾
„I neka ne pokazuju od svojih ukrasa osim ono što je ionako spoljašnje.“ (Prijevod značenja En-Nur, 31.)
Ibnu Kesir, rahmetullahi alejh, kaže: „Tj. da žene ništa od svojih ukrasa ne pokazuju pred ljudima koji su im stranci osim ono što se ionako ne može sakriti.“ Tefsir Ibnu Kesir (3/312).
Sejid Kutb, rahmetullahi alejh, kaže: „Ženi je dozvoljeno ukrašavanje i to se slaže s njenom prirodom. Svaka žena voli da je lijepa i svaka žena voli da pokaže svoju ljepotu. Ukrašavanje se razlikuje od vremena do vremena, ali mu je osnova jedna: postizanje ljepote i njeno pokazivanje pred muškarcima. Islam se ne suprostavlja ovoj želji, već je ograničava i uređuje, usmjerava je prema samo jednom muškarcu, a to je supružnik, bračni drug koji može od svoje žene da vidi ono što svi drugi mimo njega to ne mogu.“ Fi zilalil-Kur'an (4/2512).
Šta žena od svoga tijela može otkriti pred mahremima
Prije nego li spomenemo šta to žena od svoga tijela može otkriti pred svojim mahremom, ukratko ćemo spomenuti koje su to sve osobe ženi mahremi. Ženini mahremi su spomenuti u riječima Allaha, subhanehu ve te'ala:
﴿وَلَا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ آبَائِهِنَّ أَوْ آبَاء بُعُولَتِهِنَّ أَوْ أَبْنَائِهِنَّ أَوْ أَبْنَاء بُعُولَتِهِنَّ أَوْ إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِي إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِي أَخَوَاتِهِنَّ﴾
„... neka ukrase svoje ne pokazuju drugima, to mogu samo muževima svojim, ili očevima svojim, ili očevima muževa svojih, ili sinovima svojim, ili sinovima muževa svojih, ili braći svojoj ili sinovima braće svoje, ili sinovima sestara svojih ...“ (Prijevod značenja En-Nur, 31.)
Dakle, ženini mahremi su sljedeće osobe:
1. očevi kao i djedovi, svejedno bili s očeve ili majčine strane,
2. otac supruga (svekar),
3. njeni sinovi i sinovi njenog supruga kao i njeni unuci i unuci njenog supruga,
4. braća općenito, svejedno da li bili i po ocu i po majci ili samo po ocu ili samo po majci,
5. sinovi od braće i sestara,
6. amidža i dajdža koji nisu spomenuti u ajetu ali većina islamskih učenjaka smatraju da i oni imaju propis ostalih mahrema. Dokaz tome je hadis Aiše, radijallahu anha, u kojem kaže: „Efleh Kajsov brat je došao i tražio dozvolu od nje za ulazak –a on joj je bio amidža po mlijeku-. To je bilo nakon propisivanja hidžaba.“ Kaže: „Odbila sam da mu dozvolim, pa kada je Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, došao obavijestila sam ga o svom postupku i on mi je naredio da mu dozvolim.“ Sahih. Buharija (5103), Muslim (1445).
7. mahremi po mlijeku koji također nisu spomenuti u ajetu ali su islamski učenjaci složni da i oni imaju propis ostalih mahrema što potvrđuje prethodno spomenuti hadis.
Sada kada smo se upoznali sa osobama koje su mahremi ženi da vidimo šta to žena od svoga tijela može da otkrije pred ovim osobama.
Kod islamskih učenjaka po ovom pitanju postoje dva mišljenja. Većina islamskih učenjaka smatra da ženin mahrem može da vidi kod žene sve od tijela izuzev dijela tijela koji je između pupka i koljena. Pogledaj: Mebsut (10/149), Medžmu'u (16/140). Međutim, ukoliko gledanje žene od strane njenog mahrema bude sa strašću, naslađivanjem i zadovoljavanjem, tada joj nije dozvoljeno da pokazuje svoje tijelo. Drugi učenjaci smatraju da ženin mahrem može da vidi kod nje ono što uglavnom se otkriva, poput dijelova tijela koji se peru prilikom uzimanja abdesta. Pogledaj: Insaf (8/20), Mugni (6/554), Medžmu'u (16/140).
Šta žena od svoga tijela može otkriti pred drugom ženom
Stidno mjesto žene kojeg je obavezna prekriti i skriti od pogleda druge žene je kao i stidno mjesto muškarca kojeg treba skriti od pogleda drugog muškarca. Dakle, to je dio tijela između pupka i koljena. Pogledaj: Mugni (6/562).
6. Zabrana usiljenog govora
Allah, subhanehu ve te'ala, je rekao:
﴿يَا نِسَاء النَّبِيِّ لَسْتُنَّ كَأَحَدٍ مِّنَ النِّسَاء إِنِ اتَّقَيْتُنَّ فَلَا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَيَطْمَعَ الَّذِي فِي قَلْبِهِ مَرَضٌ وَقُلْنَ قَوْلًا مَّعْرُوفًا﴾
„O žene Vjerovjesnikove, vi niste kao druge žene! Ako se Allah bojite, na sebe pažnju govorom ne skrećite, pa da u napast dođe onaj čije je srce bolesno, i neusiljeno govorite!“ (Prijevod značenja El-Ahzab, 32.)
Ibnu Kesir, rahmetullahi alejh, je rekao: „Značenje ovoga jeste da se žena ne obraća strancima usiljenim govorom, tj. govorom kakvim se obraća svome suprugu.“ Tefsir Ibnu Kesir (3/531).
Ševkani, rahmetullahi alejh, je rekao: „Tj. ne uljepšavajte svoj govor, ne uvijajte svojim govorom, kada razgovarate s muškarcima kao što to čine žene željne smutnje. Uistinu, takav postupak može dovesti do velike posljedice koja se spominje u riječima: 'pa da u napast dođe onaj čije je srce bolesno', tj. nemoral, grijeh, sumnju i licemjerstvo.“ Fethul-kadir (4/277).
Ženi je dozvoljeno da razgovara sa muškarcem ukoliko ima potrebe za tim i ukoliko njen razgovor neće biti povod smutnje. Ono što upućuje na dozvoljenost toga jesu riječi Allaha, subhanehu ve te'ala:
﴿وَإِذَا سَأَلْتُمُوهُنَّ مَتَاعًا فَاسْأَلُوهُنَّ مِن وَرَاء حِجَابٍ ﴾
„A ako od njih nešto tražite, tražite to iza zastora.“ (Prijevod značenja El-Ahzab, 53.)
Također, riječi Svevišnjeg Allaha:
﴿وَلَمَّا وَرَدَ مَاء مَدْيَنَ وَجَدَ عَلَيْهِ أُمَّةً مِّنَ النَّاسِ يَسْقُونَ وَوَجَدَ مِن دُونِهِمُ امْرَأتَيْنِ تَذُودَانِ قَالَ مَا خَطْبُكُمَا قَالَتَا لَا نَسْقِي حَتَّى يُصْدِرَ الرِّعَاء وَأَبُونَا شَيْخٌ كَبِيرٌ. فَسَقَى لَهُمَا ثُمَّ تَوَلَّى إِلَى الظِّلِّ فَقَالَ رَبِّ إِنِّي لِمَا أَنزَلْتَ إِلَيَّ مِنْ خَيْرٍ فَقِيرٌ. فَجَاءتْهُ إِحْدَاهُمَا تَمْشِي عَلَى اسْتِحْيَاء قَالَتْ إِنَّ أَبِي يَدْعُوكَ لِيَجْزِيَكَ أَجْرَ مَا سَقَيْتَ لَنَا فَلَمَّا جَاءهُ وَقَصَّ عَلَيْهِ الْقَصَصَ قَالَ لَا تَخَفْ نَجَوْتَ مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ﴾
„A kad stiže do vode medjenske, zateče oko nje mnoge ljude kako napajaju stoku, a malo podalje od njih ugleda dvije žene koje su je od vode odbijale. 'Šta vi radite?' – upita on. 'Mi ne napajamo dok čobani ne odu' – odgovoriše one – 'a otac nam je veoma star.' I on im je napoji, a onda ode u hladovinu i reče: 'Gospodaru moj, ma kakvu mi hranu dao, zaista mi je potrebna!' I jedna od njih dvije dođe mu, poslije, idući stidljivo i reče: 'Otac moj te zove da te nagradi zato što si nam je napojio!' I kad mu on dođe i kaza mu šta je doživio, on reče: 'Ne strahuj, spasio si se naroda koji ne vjeruje!'“ (Prijevod značenja El-Kasas, 23-25.)
Hadisi koji govore o ovome su mnogobrojni. Jedan od njih jeste i slučaj smrti Allahova Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem. Kada je Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, preselio i kada su ga ashabi ukopali, Fatima, radijallahu anha, je rekla: „O Enese, kako ste dozvolili sebi da pospete zemlju po Allahovom Poslaniku, sallallahu alejhi ve sellem?“ Sahih. Buharija (4462).
Shodno spomenutom, dozvoljeno je ženi da razgovara preko telefona sa muškarcem koji joj nije mahrem, pod uslovom da njen glas nije usiljen, da postoji potreba za razgovorom, da njen razgovor neće biti povod smutnje i ružnih misli i da se prilikom razgovora ne stvori atmosfera slična osamljivanju žene sa muškarcem koji joj nije mahrem. Pogledaj „Džami'u ahkamin-nisa“ (4/366) istaknutog učenjaka Mustafe el-Adevija.
7. Zabrana osamljivanja s muškarcem koji je ženi stranac, nije joj mahrem i zabrana putovanja bez mahrema
Ibnu Abbas, radijallahu anhuma, prenosi da je čuo Allahovog Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, da je –dok je držao hutbu- rekao: „Neka se čovjek ne osamljuje sa ženom (strankinjom) osim da je s njom njen mahrem i neka žena ne putuje osim da je s njom njen mahrem.“ Ustao je neki čovjek i rekao: „Allahov Poslaniče, moja žena je otišla na hadždž, a ja sam bio za to vrijeme u toj i toj bitci?!“ Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, je rekao: „Idi i obavi hadždž sa svojom ženom.“ Sahih. Buharija (1862), Muslim (1341).
Ibnu Hadžer, rahmetullahi alejh, kaže: „U hadisu se spominje osamljivanje čovjeka sa ženom strankinjom i oko toga su složni svi islamski učenjaci.“ Fethul-Bari (4/92).
El-Kadi 'Ijjad, rahmetullahi alejh, je rekao: „Žena je iskušenje, u ljudskim dušama je urođena požuda za naslađivanjem sa ženama, šejtan nadvladava mnoge upravo putem žena ... pa je stoga i zabranjeno osamljivanje sa ženom (strankinjom). A Allah, subhanehu ve te'ala, usadio je u grudima muškaraca -koji su mahremi ženi- ljubomoru prema njoj i spremnost da otklonu od žene svaku nevolju kojoj bude izložena na putovanju.“ Ikmalul-mu'lim (4/448).
8. Zabrana ulaska muškarcima kod žena kojima oni nisu mahremi
Ukbe b. Amir, radijallahu anh, prenosi da je Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao: „Dobro se čuvajte ulaska kod žena!“ Neki čovjek od Ensarija je ustao i upitao: „Allahov Poslaniče, a šta kažeš za djevera?“ Odgovorio je: „Djever je smrt.“ Sahih. Buharija (5232), Muslim (2083).
El-Kurtubi, rahmetullahi alejh, za riječi Allahovog Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem: „Djever je smrt“, kaže: „Tj. njegov –djeverov- ulazak kod žene njegovog brata sličan je smrti po ružnoći i posljedici. To je strogo zabranjeno. Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, se ovdje ovako izrazio –na strožiji način- i poistovjetio to sa smrću, zbog olahkog shvatanja ovog propisa od strane ljudi pa i od samog supruga i supruge. Ulazak djevera kod žene njegovog brata može da dovede do zamiranja vjere kod žene, ili njenog zamiranja tj. prekidanja života sa svojim čovjekom koji joj može iz ljubomore dati razvod braka, ili do njenog kamenovanja ukoliko počini blud s djeverom.“ El-Mufhim (5/501).
9. Zabrana miješanja s muškarcima čak i na mjestima ibadeta
Ebu Hurejre, radijallahu anh, prenosi da je Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao: „Najbolji safovi za muškarce su prvi safovi a najgori zadnji safovi, dok su za žene najbolji zadnji safovi a najgori prvi safovi.“ Sahih. Muslim (349).
El-Kurtubi, rahmetullahi alejh, kaže: „Što se tiče prvog safa kod žena on je gori od zadnjeg safa zbog blizine muškaraca i žena i bojazni da se probudi požuda kod žena za muškarcima i muškaraca za ženama.“ El-Mufhim.
En-Nevevi, rahmetullahi alejh, je rekao: „Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, je rekao da su zadnji ženski safovi bolji –u prisustvu muškaraca- zbog njihove udaljenosti od muškaraca, njihovog nemiješanja s muškarcima, negledanja u njih i nevezanja srca za njih prilikom njihova viđenja i slušanja njihova govora. A ukorio je prvi saf zbog svega suprotnog tome.“ Šerh Sahihi Muslim (4/159-160).
Šejh Bin Baz, rahmetullahi alejh, kaže: „Žene se u vrijeme Allahovog Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, nisu miješale s muškarcima niti u džamijama niti na pijaci, već su u džamijama klanjale daleko iza muškaraca. Allahov poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, bi govorio: „Najbolji safovi za muškarce su prvi safovi a najgori zadnji safovi, dok su za žene najbolji zadnji safovi a najgori prvi safovi“, iz bojazni od smutnje, da zadnji safovi muškaraca ne budu iskušani prvim safovima žena. Muškarcima bi za vrijeme Allahovog Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, bilo naređivano da ne žure sa izlaskom iz džamije nakon obavljenog namaza, kako bi žene mogle prve izaći iz džamije usljed čega ne bi došlo do njihovog miješanja s muškarcima na džamijskim vratima. Svima je to naređivano i muškarcima i ženama, iako su svi bili vjernici i bogobojazni, pa šta je tek s onima koji su došli poslije njih.“ Hukmul-ihtilat fit-ta'lim, Medželletul-buhusil-islamijje, br. 15.
Kada je zabranjeno miješanje muškaraca i žena na mjestima ibadeta šta je tek onda sa njihovim miješanjem na drugim mjestima.
10. Strogo upozorenje ženama koje izlaze namirisane iz kuće na ulicu
Ebu Musa el-Eš'ari, radijallahu anh, prenosi da je Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao: „Koja god se žena namiriše pa prođe pored ljudi i oni osjete njen miris, takva žena je bludnica.“ Hasen. Ebu Davud (4167), Tirmizi (2937), Nesa'i (5126). Tirmizi je rekao za hadis da je hasen-sahih.
El-Mubarekfuri, rahmetullahi alejh, kaže: „Zbog toga što ona svojim mirisom budi strast i požudu kod muškaraca i što ih podstiče na gledanje u nju, a onaj koji pogleda u nju učinio je blud svojim okom. Dakle, ona time biva razlog bluda očiju i biva griješna zbog toga.“ Tuhfetul-ahvezi (8/58).
Također, Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, je rekao: „Kada neka od vas želi da dođe u džamiju neka se ne miriše!“ Sahih. Muslim (443).
En-Nevevi, rahmetullahi alejh, kaže: „Značenje je: Kada neka od vas želi da prisusutvuje namazu u džamiji neka se ne miriše, a kada obavi namaz i vrati se kući nema smetnje da se miriše.“ Šerh Sahihi Muslim (2/188).
Šejh Albani, rahmetullahi alejh, kaže: „Kada je ovakav postupak strogo zabranjen ženi koja želi da ide u džamiju pa kakav li je tek propis one koja namjerava da ide na pijacu ili ulicu? Nema sumnje da je u tom slučaju zabrana strožija i grijeh veći. Hejsemi u „Zevadžiru“ spominje da je izlazak namirisane i ukrašene žene iz kuće veliki grijeh makar joj to i dozvolio njen suprug.“ Hidžab, 65-66. str.
Dakle, obaveza je ženi da prije izlaska iz kuće odstrani od sebe miris, kupanjem, pranjem ili bilo čime drugim čime se može otklonuti miris. Ponekad se dogodi da žena izađe iz kuće nenamirisana ali nosi u svome naručju dijete kojeg je namirisala. Trebala bi, također, otklonuti miris i sa svoga djeteta kojeg će nositi u naručju jer će i taj djetetov miris biti razlog okretanja muškaraca za njom –naročito danas kada je uveliko proširena upotreba mirisa prilikom izlaska iz kuće od strane žena. Fikhu Sunne lin-nisa, str. 417.
11. Ljubomora prema ženama
Šejh Muhammed Ahmed el-Mukaddem kaže: „Od počasti i pažnje koju islam pruža prema ženi jeste i ljubomora koja je usađena u dušama muslimana, ljubomora koja podstiče muškarca na popravak žene u svakom zabranjenom i pokuđenom djelu. Islam odbranu časti i ljubomoru prema ženi ubraja u džihad-borbu radi koje se daje krv, zalažu životi na tom putu i počiniocu se nagrađuje nagradom šehida u Džennetu. Od Se'id b. Zejda, radijallahu anh, se prenosi da je čuo Allahovog Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, da kaže: 'Ko bude ubijen braneći svoj imetak, on je šehid. Ko bude ubijen braneći svoju vjeru, on je šehid. Ko bude ubijen braneći svoj život, on je šehid. Ko bude ubijen braneći svoju porodicu (ženu), on je šehid.' Sahih. Ahmed (1/190), Ebu Davud (4772), Tirmizi (1418), Ibnu Madže (2580). Tirmizi je rekao za hadis da je hasen-sahih, a vjerodostojnim ga je ocijenio Ahmed Šakir u svojim opaskama na Musned imama Ahmeda (3/119) i Albani u „Irva'ul-galilu“ (708).
Naprotiv, islam ljubomoru ubraja u jedan od važnih dijelova imana, pa onaj koji nema ljubomore taj nema ni imana. Zbog toga je Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, bio najljubomorniji čovjek prema svome ummetu. El-Mugire b. Šu'be, radijallahu anh, prenosi da je Sa'd b. Ubade, radijallahu anh, rekao: 'Kada bih vidio nekog čovjeka s mojom ženom, udario bih ga snažnim udarcem sabljom.' Vijest o tome doprla je do Allahovog Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, pa je rekao: 'Zar se čudite Sa'dovoj ljubomori?! Tako mi Allaha, ja sam ljubomorniji od njega, a Allah je ljubomorniji od mene. Zbog te ljubomore, Allah je zabranio i tajni i javni razvrat.' Sahih. Buharija (6846), Muslim (1499).
Od Ebu Hurejre, radijallahu anh, se prenosi daje Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao: 'Uistinu, Allah je ljubomoran, i uistinu, vjernik je ljubomoran. Allahova ljubomora se javlja kada vjernik učini nešto što mu je Allah strogo zabranio.' Sahih. Buharija (5223), Muslim (2761).
Nasuprot ljubomornog čovjeka jeste čovjek dejjus, tj. onaj koji odobrava prezrenost u svojoj porodici ili čak on sam svoju porodicu podstiče na to. Islamski učenjaci kažu: 'Dejjus je onaj koji nije ljubomoran prema svojim ukućanima, svojoj porodici.' Po pitanju njega došla je opasna prijetnja, pa se od Abdullaha b. Omera, radijallahu anhuma, prenosi da je Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao: 'Tri su osobe koje Uzvišeni Allah neće pogledati na Sudnjem danu: onaj koji je neposlušan prema svojim roditeljima, muškobanjasta žena i dejjus-onaj koji nije bio ljubomoran prema svojoj porodici.'Sahih. Ahmed (2/134), Nesa'i (2561). Ahmed Šakir u svojim opaskama na Musned imama Ahmeda (9/34) ovaj hadis je ocijenio vjerodostojnim kao i Albani u „Sahihu Sunena Nesa'ije“ (2402). “ Pogledaj: Avdetul-hidžab (3/114-115).
elbejan.com