Wijze Woorden van Ibn AlQayyim

[Shishani]

Aanbidding-Hadeeth

In een hadieth qudsi - heilige hadieth - zei de Profeet salla Allahu 'alayhi wa sallam dat Allah zei:

Ikzelf, de mensheid, en de djinn, bevinden ons in een enorme serieuze staat. Ik schiep hen, dan aanbidden zij andere goden die zij voor zichzelf maken. Ik zegen hen met Mijn geschenken, dan danken zij iemand anders voor hetgeen Ik hen heb gestuurd. Mijn Genade daalt op hen neer terwijl hun slechte daden naar Mij opstijgen. Ik uit mijn Liefde voor hen met Mijn Geschenken, ookal heb Ik hen niet nodig. Terwijl zij zichzelf aan Mij onttrekken met hun zonden en zij Mijn Hulp dringend nodig hebben.

Eenieder die zich tot Mij wendt, Ik accepteer hem zonder te letten op hoe ver hij is; en eenieder die zich van Mij afkeert, ik benader hem en spreek hem aan. Eenieder die een zonde nalaat voor Mij, Ik beloon hem met vele geschenken en eenieder die tracht Mij tevreden te stellen, Ik tracht hem tevreden te stellen. Eenieder die Mijn Wil en Macht erkent in alles wat hij doet, Ik laat het ijzer voor hem buigen. Mijn dierbare mensen zijn degenen die met Mij zijn. Eenieder die Mij dankt, Ik schenk hem meer zegeningen.

Eenieder die Mij gehoorzaamt, Ik verhef hem en liefkoos hem meer. Eenieder die Mij ongehoorzaam is, Ik houd de deuren van Mijn Genade voor hem open; als hij zich tot Mij keert, schenk Ik hem Mijn Liefde, aangezien Ik van degenen houd die berouw tonen en zichzelf voor Mij reinigen. Als hij geen berouw toont, bejegen Ik hem nog steeds door hem in een moeilijkheid te plaatsen om hem te reinigen. Eenieder die Mij de voorkeur boven anderen geeft, Ik geef aan hem de voorkeur boven anderen.

Ik beloon elke goede daad tien keer of zevenhonderd keer tot ontelbare keren. Ik tel elke slechte daad als een enkele, tenzij de persoon berouw toont en Mijn Vergiffenis vraagt; in dat geval vergeef Ik zelfs die éne. Ik neem elke kleine goede daad in aanmerking en Ik vergeef zelfs de grote zonden. Mijn Genade overtreft Mijn Woede. Mijn Tolerantie overtreft Mijn Berisping. Mijn Vergiffenis overtreft Mijn Bestraffing, aangezien Ik Genadevoller met Mijn Dienaren ben dan een moeder met haar kind.


Door: Ibn Al-Qayyim Al-Djawziyyah
Bron: ‘Madaridj As-Salihien’

 

[Shishani]

Tafsir surah Taa Haa 20:124

​

“En degene die Mijn leiding volgt, zal niet dwalen, noch triest zijn… En degene die zich wegkeert van Mijn herdenking zal een nauw leven leiden, en zal op de dag van de opstanding door Ons blind verzameld worden, waarop hij zal zeggen: “O Mijn Heer, waarom hebt U mij blind verzamelt, terwijl ik voorheen kon zien? Hij zal zeggen: Dit omdat Mijn tekenen tot jou gekomen zijn, en jij hen vergat, zo ook, zal jij vandaag vergeten worden.” [Surah Taa Haa 20:124]

Ibn al-Qayyim zegt hierover:

En degene die zich wegkeert van Mijn herdenking zal een nauw leven leiden Een nauw leven werd door meerdere als de straf van het vuur beschreven, en hebben gezegd dat dit één van de verzen is die erop duidt dat de straf van het graf bestaat, want Allah zegt daarna:

En zal door Ons op de dag van de opstanding blind verzameld worden, waarop hij zal zeggen: "O Mijn Heer, waarom hebt U mij blind verzamelt, terwijl ik voorheen kon zien." Jij zal in de straf gelaten worden, net zoals jij het liet om Mijn verzen in praktijk te brengen, op deze manier heeft Allah de straf van het graf (het nauwe leven) en de straf van het hiernamaals vermeldt

Vervolgens gaat ibn al-Qayyim verder en zegt:

Wat wij hieruit kunnen begrijpen is dat degene die zich wegkeerd van Zijn herdenking –en dit is de leiding die gegeven werd (door Allah) en wanneer men die volgt men niet zal dwalen noch triest zal worden – dat men dan een nauw leven zal leiden. In tegenstelling tot degene die zich aan de belofte houdt, hij werd door Hem een goed leven belooft in dit leven, en een beloning in het hiernamaals, De Allerhoogste heeft gezegd:

De man of vrouw die het goede doen, terwijl zij geloven (in Allah en de beloning) zullen wij van een goed leven voorzien (op deze wereld) en Wij zullen hen (in het hiernamaals) belonen volgens het beste dat zij verrichtten.” [Surah An-Nahl 16:97]

Allah heeft degene die zich dus aan deze belofte houdt belooft van een goed leven en een snel welslagen in dit leven, en een grote beloning in het hiernamaals volgens de beste daden die hij verrichtte.

Dit in tegenstelling tot degene dit dit nauwe leven zal leiden in zijn graf, en die vergeten zal worden, en gelaten zal worden in de straf van het vuur!


Door: Ibn al-Qayyim al Jawziyyah met het nazicht van Sheich ‘Alie Hasan Al-Halabie
Bron: Miftah daarsoes-sa’aadah: 1: 207-208
Link: Islaam.be​

 

[Shishani]

Geduld in tijden van tegenspoed is gemakkelijker dan in tijden van gemak​

Één van de salaf zei: 'Gelovigen én ongelovigen kunnen allebei in een tijd van tegenspoed geduldig zijn, maar alleen mensen met een sterk geloof hebben geduld in tijden van gemak (bv door niet te verspillen of overbodige uitgaven te maken.)' Daarom waarschuwde Allah ons voor de fitnah van rijkdom, vrouwen en kinderen: O, jullie die geloven! Laat jullie bezittingen of jullie kinderen jullie niet van de overdenking van Allah afleiden. En iedereen die dat doet, die zal dan de verliezer zijn. [Surah Al-Moenafiqoen 63:9] en; O, jullie die geloven! Waarlijk onder jullie vrouwen en onder jullie kinderen zijn vijanden voor jullie, hoed je dus voor hen! [Surah At-Taghaaboen 64:14] ​

De vijandschap waar in deze ayah naar verwezen wordt is niet de vijandschap als gevolg van haat en conflicten, maar van liefde en zorg van ouders (bv toegeven en verwennen), die hen kan afhouden van religieuze zaken zoals de hidjrah, djihaaf, het zoeken naar kennis en van het geven van sadaqah.​

At-Tirmidhi vertelde over Ibn 'Abbas, toen een man hem (Ibn Abbas) vroeg naar de bovengenoemde ayah [64:14]. Ibn Abbas vertelde hem dat deze ayah verwijst naar enkele mannen uit Mekka, die moslim waren geworden en wilden emigreren om zich bij de Profeet saw in Medina te voegen, maar hun vrouw en kinderen beletten dit hen te doen. Later, toen ze zich uiteindelijk bij de Profeet saw konden voegen en toen zagen dat anderen al veel hadden geleerd over de islam, wilden zij hun vrouwen en kinderen straffen. Aldus openbaarde Allah deze ayah: O, jullie die geloven! Waarlijk onder jullie vrouwen en onder jullie kinderen zijn vijanden voor jullie, hoed je dus voor hen! [Surah At-Taghaaboen 64:14]. At-Tirmidhi zei dat deze Hadeeth Hassan sahieh (betrouwbaar is).​

De Hadeeth: 'Kinderen zijn de oorzaak van lafheid en gierigheid' laat zien hoeveel een mens door een gezin, kan worden afgeremd in zijn streven naar perfectie en succes. Toen de Profeet saw eens een Khutbah (preek) hield, zag hij zijn kleinzonen Hassan en Hoesein lopen en struikelen dus onderbrak hij toen zijn preek, ging naar hen toe, pakte hen op en zei: 'Allah heeft inderdaad de waarheid gesproken toen Hij zei: O, jullie die geloven! Waarlijk onder jullie vrouwen en onder jullie kinderen zijn vijanden voor jullie, hoed je dus voor hen! [Surah At-Taghaaboen 64:14] Ik zag deze kleine jongetjes struikelen en had niet het geduld om mijn preek af te maken, dus stopte ik en pakte hen op' . De Profeet saw deed dit wegens zijn liefde voor kinderen en op deze manier stelde hij ook een voorbeeld voor zijn Ummah om barmhartig en vriendelijk te zijn voor kinderen.​

De reden waarom het zo moeilijk is om geduldig te zijn in tijden van gemak, is vanwege het feit dat we de keuze hebben hoe we ons zullen gedragen. Een hongerig mens heeft meer geduld als hij geen voedsel heeft, maar als er voedsel beschikbaar is, wordt zijn geduld zwakker. Vergelijkenderwijs is het voor iemand gemakkelijker om zijn seksuele behoeften te beheersen als er geen vrouwen in de buurt zijn.​

​

Door: Ibn al-Qayyim al Jawziyyah
Bron: Geduld en dankbaarheid, samenvatting van Oedatoes Saabirien wa Dhaakiratoesj Sjaakirien [p. 67-70] ​

 

[Shishani]

]Hoe roept een geleerd persoon op tot Allah?[/FONT]​

De geleerde individu beveelt de mensen niet om de Dunya te verlaten, want zij zijn niet in staat om het te verlaten. Echter (in plaats daarvan) vertelt hij hen om slechte daden te verlaten met hun [doorgaande] verblijf op de Dunya. Daar het verlaten van de Dunya voordelig (gewenst) is, maar het verlaten van slechte daden een verplichting is. Hoe kan een [individu] worden bevolen om een gewenste (extra) daad te verrichten, wanneer hij een verplichting heeft verwaarloosd?!​

Als het verlaten van slechte daden moeilijk wordt voor hen om te [verdragen], probeer hen dan van Allah te doen houden [door] Zijn Tekenen, Zijn Zegeningen, Zijn Vrijgevigheid, Zijn Perfecte Eigenschappen, en Verheven Beschrijvingen te noemen. Want waarlijk, het hart is op natuurlijke wijze geneigd naar Zijn liefde.

Als het gehecht is aan Zijn liefde, dan zal het verlaten van slechte daden en de onafhankelijkheid daarvan, samen met het doorzettingsvermogen hierin makkelijk worden [om te verkrijgen].

Een verstandige man nodigt mensen uit tot Allah, dus wordt de [daad] om dit te beantwoorden makkelijk voor hen. Een asceet nodigt hen uit tot Allah door het verlaten van de Dunya, dus wordt de [daad] om dit te beantwoorden moeilijk voor hen.​

Door: Ibn al-Qayyim al Jawziyyah
Bron: Al-Fawa’id

Vertaald door: http://sincerehearts.nl​

 

[Shishani]

Dode harten



De shaytaan heeft de meeste mensen misleid door bepaalde vrijwillige daden van aanbidding mooier te maken zoals vrijwillig vasten en bidden, terwijl ze andere verplichte daden van aanbidding verwaarlozen, zoals het aansporen tot het goede en het verwijderen van het slechte.

Dit gaat zelfs zo ver dat zij niet eens de intentie hebben om deze daden te verrichten, wanneer ze daar toe wel instaat zijn. Zulke mensen worden door de geleerde gezien als degene die zich op het laagste niveau van geloof bevinden wat betreft religie, want de essentie van onze religie is dat te doen wat Allah bevolen heeft. Degene die zijn verplichtingen niet nakomt is eigenlijk erger dan degene die zonden pleegt. Elk persoon die enige kennis heeft over de openbaring van Allah, de leiding van de Profeet Mohammad salla Allahu ´aleyhi wa sallam en de levens van de metgezellen, zal tot de conclusie (moeten) komen dat degene die tegenwoordig als de meest vrome mensen worden gezien in feite de minst vrome zijn. Waarlijk, wat voor vroomheid is er in een persoon die ziet dat Allah's heiligheid word geschonden, Zijn religie wordt verlaten, de Sunnah van de Profeet salla Allahu ´aleyhi wa sallam wordt vermeden, en toch zwijgt met een koud hart en een gesloten mond? Zo'n persoon is als een stomme zwijgende shaytaan! Net zoals degene die slecht spreekt een sprekende shaytaan is.

In feite dat het tegenwoordig niet goed gaat met de islaam (d.w.z. met de moslims die hun religie niet (correct) praktiseren) niet te wijten aan degene die waneer hun leven en voedsel veilig zijn, zich niet interesseren voor wat er met de religie gebeurt? De beste van hen laten alleen een spijtig gezicht zien, maar als ze beproefd zouden worden met één van de dingen waaraan hun harten zijn gehecht, zoals geld, zouden ze alle mogelijke moeite doen het terug te krijgen. Deze mensen zijn, naast het feit dat ze Allah's woede verdienen, getroffen door de grootste ramp, zonder dat ze het weten; zij hebben een dood hart. Waarlijk hoe levendiger een persoons hart is, hoe sterker zijn woede omwille van Allah is en hoe completer zijn steun aan de islaam en de moslims'.


Door: Ibn al-Qayyim al Jawziyyah
Bron: A'alaam al moewaqqi'ien (vol 2 p 176)
Vertaald door: Oem Sulaym

 

[Shishani]

De deuren tot succes



De deuren van succes zijn gesloten voor de schepping vanwege zes zaken:

1. Hun bezigheid met de gunsten in plaats van dankbaar te zijn (voor deze gunsten).

2. Hun verlangen naar de kennis terwijl zij het verrichten van daden verlaten.

3. Het haasten om te zondigen en het uitstellen van berouw.

4. De misleiding van het hebben van rechtschapen metgezellen en hen (toch) niet als voorbeeld nemen.

5. Het afwenden van het wereldse leven van hen, terwijl zij het (juist) achtervolgen.

6. Het naderen van het Hiernamaals voor hen, terwijl zij er (juist) van vluchten.

Door: Ibn al-Qayyim al Jawziyyah[
Bron: Al-Fawaa-id pagina 161
Vertaald vanuit het arabisch door: een zuster (www.soennah.com)
Link: www.sincerehearts.nl/lessen/deurentotsucces.html​

 

[Shishani]

Ibn al-Qayyim ging een keertje langs bij de leraar van Ibn Taymiyya, vlak na salaat al-fajr, maar hij zag dat hij bezig was met Dikr, dus hij dacht ik kom terug als de zon op komt. Dat deed hij, en tot zijn grote verbazing zat hij nog steeds Dikr te doen….de derde keer kwam hij rond de tijd van salaat dohr terug, en hij zat nog steeds Dikr te doen, en toen hij hem vroeg waarom, antwoordde hij: "Het midden van de dag is aangebroken, en dit is mijn lunch, en als ik mijn lunch laat staan, verzwak ik."

 

[Shishani]

Over het volgen van begeertes

'Onwettige (verboden) begeertes worden meestal geassocieerd met onaangenaamheid. Ze laten een slepend gevoel van pijn en schuldgevoel achter. Dus, wanneer je bent verleidt, denk dan aan het bevrijden van jezelf. Denk aan alle wroeging (spijt) wat gepaard zou gaan met het realiseren van deze begeertes, en maak dan een beslissing. Je een weg banen via gehoorzaamheid is geen makkelijke taak. Het gaat echter gepaard met het goede en rustgevende genot. Wanneer je jezelf overbelast (met onwettige begeertes) denk dan aan, hoe fijn het zou zijn om berouw te hebben en bevrijdt jezelf. Denk aan het genot dat voortkomt uit wettige (toegestane) begeertes en probeer dan de correcte keuze te maken. Het dilemma wat je zult ervaren zou gereduceerd moeten worden door het gedenken van het zoete genot en de ultieme gelukzaligheid wat jouw gehoorzaamheid (aan Allah) zal voortbrengen. Probeer de strijd ook te reduceren door je de bestraffing voor te stellen, wat voortkomt uit ongehoorzaamheid aan Allah. Logischerwijs zou je verstand moeten kiezen voor datgene wat het meest loont en zou het je helpen om de pijn te verdragen van jouw onthouding (ontzegging) van de vervulling van zulke begeertes.'


Door: Ibn al-Qayyim al Jawziyyah
Bron: Al-Fawa’id
Vertaald door: http://sincerehearts.nl

 

[Shishani]

Hoe de Boodschapper van Allah zijn gebed opende​

Wanneer de boodschapper van Allah salla Allahu `alayhi wa sallam zijn gebed begon, dan zei hij: ‘Allahoe Akbar'. En hij salla Allahu `alayhi wa sallam zei niets anders vooraleer hij salla Allahu `alayhi wa sallam dit zei. En hij salla Allahu `alayhi wa sallam zei zijn intentie nooit luidop. En hij salla Allahu `alayhi wa sallam zei ook niet: ‘Ik verricht dit gebed dat uit vier raka'aat bestaat voor Allah, met mijn gezicht naar de Qiblah als imaam, of volgeling... '

En er is geen enkele authentieke noch zwakke overlevering die erop duidt dat hij salla Allahu `alayhi wa sallam dit deed (de intentie luidop zeggen). Het is ook niet terug te vinden in de handeling van zijn metgezellen en het werd door niemand van de daarop volgende generatie noch door de vier grote Imaams' goedgekeurd.

Sommige mensen hebben de woorden van imaam Ash-shaafi'ie verkeerd begrepen toen hij zei: ‘Dit gebed is niet zoals vasten, en men kan dit enkel beginnen met de herdenking van Allah.' Hieruit begrepen zij dat men de intentie luidop moet zeggen, terwijl hij bedoelde dat men dit gebed niet kan beginnen zonder de openings-takbier te zeggen (dat men luidop ‘Allahoe Akbar' zegt wanneer men begint met bidden). Hoe zouden wij dit anders moeten begrijpen? Wij kunnen toch niet zeggen dat Imaam Ash-shaafi'ie iets zou goedkeuren wat de Profeet salla Allahu `alayhi wa sallam en zijn opvolgers niet hebben verricht?

En als wij iets terug zouden vinden, al was het maar één enkel woord, dat erop duidt dat dit zo moet, dan zouden wij dit aanvaarden, en zouden wij ons hieraan onderwerpen, want er bestaat geen volledigere leiding dan hun leiding, en er is geen soennah, dan de sunnah die zij via de Profeet salla Allahu `alayhi wa sallam genomen hebben.

Door: Ibn al-Qayyim al Jawziyyah
B]Bron:[/B] Zaadoel-Ma'aad 1/194 (ingekorte versie)

Link: www.terugnaardedien.com/content/view/54/47

​

 

[Shishani]

Er zijn 10 Nutteloze Zaken.

1. Kennis waar niet naar wordt gehandeld.

2. De daad die zowel geen oprechtheid heeft noch is gebaseerd op het volgen van de rechtgeaarde voorbeelden van anderen.

3.
Geld dat wordt opgestapeld, aangezien de eigenaar er niet van geniet gedurende zijn leven en er ook geen beloning voor ontvangt in het Hiernamaals.

4.
Het hart dat leeg is betreffende liefde en verlangen naar Allah, en betreffende het zoeken naar nabijheid bij Hem.

5. Een lichaam dat Allah niet gehoorzaamt en dient.

6. Houden van Allah zonder het volgen van Zijn bevelen of het zoeken naar Zijn tevredenheid.

7. Tijd wat niet wordt besteed aan het compenseren van zonden (boetedoening) of het grijpen van mogelijkheden om het goede te doen.

8. Een verstand dat denkt aan nutteloze zaken.

9. Het dienen van degenen die je niet dichtbij Allah brengen, en je niet baten in jouw leven.

10. Hopen en vrezen van degenen die vallen onder de autoriteit van Allah en in Zijn hand (liggen); terwijl hij zichzelf niet kan baten of schaden, noch dood of leven kan brengen, noch zichzelf kan opwekken.

Echter, de grootste van deze zaken zijn het verspillen van het hart en het verspillen van tijd. Het verspillen van het hart gebeurt, door het preferen van het wereldlijke leven boven het Hiernamaals, en het verspillen van tijd gebeurt door het hebben van eindeloze hoop, terwijl al het goede gevonden wordt in het volgen van het rechte pad en het jezelf voorbereiden op de ontmoeting met Allah.

Zo vreemd als het is, wanneer een dienaar van Allah een [wereldlijk] probleem heeft, dan zoekt hij hulp bij Allah, maar hij vraagt Allah nooit om zijn hart te genezen voordat het sterft ten gevolge van onwetendheid, achteloosheid, het in vervulling brengen van begeertes en door zijn betrokkenheid bij innovaties (in het geloof). Waarlijk, wanneer het hart sterft, dan zal hij nooit de gewichtigheid of impact van zijn zonden voelen.

Door: Ibn al-Qayyim al Jawziyyah
Bron: Al-Fawa’id
Vertaald door: http://sincerehearts.nl​

 

[Shishani]

10 Manieren van bescherming tegen Shaytaan



1. Je toevlucht zoeken bij Allah tegen Shaytaan. Allah, De Allerhoogste, zegt, "En wanneer een verzoeking van de Satan jou treft, zoek dan je toevlucht bij Allah: voorwaar, Hij is de Alhorende, de Alwetende." [1]

2. Recitatie van de twee surahs al-Falaq en an-Nas, aangezien deze een wonderbaarlijk effect hebben bij het zoeken van je toevlucht bij Allah tegen zijn kwaad, het afzwakken van Shaytaan en bescherming tegen hem. Dit is waarom de Boodschapper, salla Allahu `alayhi wa sallam, heeft gezegd: "Geen persoon zoekt zijn toevlucht (bij Allah) met iets zoals met de Mu`awwidhatayn (surat al-Falaq en an-Nas)”.

3. Recitatie van Ayat al-Kursi (2:255).

4. Recitatie van surah al-Baqarah. De Boodschapper salla Allahu `alayhi wa sallam heeft gezegd, "Het huis waarin al-Baqarah wordt gereciteerd wordt niet benaderd door Shaytaan." [2]

5. Het laatste deel van al-Baqarah. De Boodschapper salla Allahu `alayhi wa sallam heeft gezegd, "Degene die de laatste twee verzen van al-Baqarah reciteert gedurende de nacht, voor hem zullen deze voldoende zijn."

6. Recitatie van het begin van surat Mu'min (Ghafir), tot Zijn uitspraak, “wa ilayhi-l-maseer” (tot Hem is de terugkeer). (Dus, "Ha Mim. De neerzending van het Boek is van Allah, De Almachtige, De Alwetende. De Vergever van de zonden en de Aanvaarder van het berouw, de Harde in de bestraffing, de Bezitter van grote macht. Geen god is er dan Hij, tot Hem is de terugkeer." [4] )

7. Het honderd keer zeggen van “la ilaha ill Allah wahdahu la sharika lah, lahul mulku wa lahul hamdu wa huwa `ala kulli shay’in qadir” - Er is geen god behalve alleen Allah. Hij heeft geen deelgenoot, aan Hem is het rijk en aan Hem is de lofbetuiging en Hij is tot alle dingen in staat.

8. De meest heilzame (nuttige) vorm van bescherming tegen Shaytaan: overvloed aan (het) gedenken van Allah, De Verhevene.

9. Wassing (ablutie) en gebed, en deze behoren tot de grootste manieren van bescherming, vooral op het moment van opkomende woede en verlangens (lusten).

10. Zelfonthouding van teveel praten, voedsel en mengen met mensen.

[1] [Surat al-Fusilat 41:36]
[2] overgeleverd door Muslim
[3] overgeleverd door Muslim
[4] [Surat al-Momim 40:1-3]


Door: Ibn al-Qayyim al Jawziyyah
Bron: Bida’i` al-Fawa’id (304-308) (samengevat)
Vertaald door: http://sincerehearts.nl[/CENTER]

 

[Shishani]

Wat is de weg naar al-Ikhlaas (oprechtheid)?​

In het hart gaan oprechtheid (Ikhlaas), de liefde om geprezen te worden en hebzucht naar datgene wat de mensen bezitten niet samen, behalve zoals water en vuur (of een hagedis en vis) samengaan.​

Dus als jouw nafs (eigen-ik) jou zegt dat jij oprechtheid moet zoeken, wend je dan eerst tot 'hebzucht' en slacht deze met het mes van de wanhoop. (1) Wend je vervolgens tot de liefde om geprezen te worden en verlaat deze zoals degenen die houden van deze wereld, het Hiernamaals verlaten.

Als jij er in bent geslaagd de hebzucht te 'slachten' en de liefde om geprezen te worden te verlaten, dan wordt oprechtheid gemakkelijk voor jou.

En als jij mij vraagt: 'En wat zal het gemakkelijk voor mij maken om hebzucht te slachten en de liefde om geprezen te worden te verlaten?'

Zeg ik: 'Wat betreft het slachten van hebzucht; dit wordt gemakkelijk voor jou gemaakt door overtuigd te zijn van het feit dat de schatten van alles wat er verlangd wordt zich in de Hand van Allah alleen bevinden. Niemand naast Hem bezit deze en de dienaar ontvangt hier alleen door Hem iets van. Wat betreft het verlaten van de liefde om geprezen te worden; dit wordt gemakkelijk voor jou gemaakt door te weten dat niemands lof van nut is of eert. En dat niemands kritiek schaadt of onteert, behalve de lof en kritiek van Allah. Dit is te begrijpen uit het verhaal van de bedoeïen die tegen de Profeet - sallallahoe ‘alayhi wa sallam - zei: 'Voorzeker, degene die ik prijs is geëerd en degene die ik bekritiseer is onteerd.' De Profeet - sallallahoe ‘alayhi wa sallam - zei: 'Dat is (voor) Allah - de Almachtige en Majesteitelijke.' ' [Tirmidhi 3266, Kitab Tafseer al-Qur'an, Saheeh verklaard]​

Verlaat daarom (de liefde voor) de lof van degene wiens lof jou niet eert en de kritiek van degene wiens kritiek jou niet onteerd en verlang naar de lof van Degene in Wiens lof alle eer zich bevindt en in Wiens kritiek alle ontering zich bevindt. Hier is men alleen toe in staat met behulp van geduld en overtuiging. Wanneer geduld en overtuiging ontbreken, dan ben jij gelijk aan iemand die een reis wenst te maken over de zee zonder boot.

De Verhevene heeft gezegd: Wees daarom geduldig. Voorzeker, de Belofte van Allah is waar en laat degenen die niet overtuigd zijn (van het geloof) jou niet ontmoedigen (van het overbrengen van Allah's boodschap) [Soerah ar-Roem 30:60]

En Hij heeft gezegd: En Wij stelden onder hen leiders aan die leiding gaven volgens Ons bevel toen zij geduldig waren en van Onze Tekenen overtuigd waren [Soerah as-Sadjdah 32:24]

​

​

Door: Ibn al-Qayyim al Jawziyyah
Bron: Al-Fawaa-id, blz. 221
Vertaald vanuit het arabisch door: een zuster (www.soennah.com)​

Engelse versie:
How Might One Obtain Ikhlaas?

Link: sincerehearts.nl
​

 

[Shishani]

De soorten harten

Ibn al Qayyim al-Jawziyyah
Vertaalde stuk: The Types of Heart





Zoals het hart kan worden beschreven in termen van levend of dood, zo kan het ook worden beschouwd als behorende tot een van de (volgende) drie soorten; dit zijn het gezonde hart, het dode hart, en het zieke hart.

Het gezonde hart

Op de Dag des Oordeels, zullen alleen degenen die naar Allaah komen met een gezond hart gered worden. Allaah zegt:
“Op de Dag, waarop rijkdom en zonen niet zullen baten. Alleen hij (zal gebaat zijn), die naar Allaah komt met een zuiver hart.” (Soerah As-Sjoe'ara 26:88-89)

Bij het beschrijven van het gezonde hart, is het volgende gezegd: “Het is een hart, wat gezuiverd is van iedere passie (begeerte) die in conflict is met hetgeen Allaah heeft opgedragen of betwist wat Hij verbiedt. Het is vrij van alle impulsen, die het goede van Hem tegenspreken. Als gevolg, wordt het beschermt tegen het aanbidden van iets anders dan Hem, en zoekt (raadpleegt) het het oordeel van niemand anders, dan dat van Zijn Boodschapper

. Zijn diensten zijn exclusief gereserveerd voor Allaah, gewillig en liefdevol, met een volledige vertrouwen, waarbij alle zaken met Hem in verband worden gebracht, (dit) met angst, hoop en oprechte toewijding. Wanneer het liefheeft, dan is zijn liefde omwille van Allaah. Wanneer het verafschuwt, dan verafschuwt het dat wat Hij verafschuwt. Wanneer het geeft, dan geeft het omwille van Allaah. Wanneer het achterhoudt, dan houdt het achter omwille van Allaah. Desondanks, zal dit alles niet voldoende zijn voor zijn verlossing (redding), totdat het vrij is van het volgen van of het nemen van iemand anders als zijn gids dan Zijn Boodschapper

.” Een dienaar met een gezond hart, moet het toewijden aan het doel van zijn reis, en zijn acties en uitspraken niet basseren op die van iemand anders dan (die van) de Boodschapper van Allaah

. Hij moet geen voorrang geven aan een ander geloof of woorden of daden boven die van Allaah en Zijn Boodschapper, vrede en zegeningen van Allaah zij met hem. Allaah zegt:
“O jullie die geloven, plaatst julliezelf niet vóór Allaah en Zijn Boodschapper, maar vreest Allaah. Voorwaar, Allaah is Alhorend, Alwetend.” (Soerah Al-Hoedjoerat 49:1)

Het dode hart

Dit is het tegenovergestelde van het gezonde hart. Het kent zijn Heer niet en aanbidt Hem niet zoals Hij beveelt, op de manier zoals Hij dat wil, en waarmee Hij tevreden is. Het klampt zich in plaats daarvan vast aan zijn lusten en verlangens, zelfs als deze Allaah’s ontevredenheid en toorn (boosheid) veroorzaken. Het aanbidt andere dingen dan Allaah, en zijn liefdes en zijn haat, en zijn geven en zijn behouden (achter houden), komen vanuit zijn opwellingen (begeertes), welke voor het hart van hoogste belang zijn en verkozen worden boven het behagen van Allaah. Zijn opwellingen (begeertes) zijn zijn imam. Zijn lust is zijn gids. Zijn onwetendheid is zijn leider. Zijn vulgaire impulsen zijn zijn daadkracht. Het (hart) is ondergedompeld in zijn zorgen om wereldlijke doeleinden (doelen). Het is dronken van zijn eigen inbeeldingen en zijn liefde voor haastige, vergankelijke pleziertjes. Het wordt van een afstand opgeroepen tot Allaah en de akhira, maar het reageert niet op adviezen, en in plaats daarvan volgt het iedere sluwe, listige shaytaan. Het leven maakt het boos en stelt het tevreden, en passie maakt het doof en blind [1] voor alles, behalve wat slecht is.
Je associëren met en in gezelschap zijn van de eigenaar van zo’n hart kan ziekte veroorzaken: met hem leven is als het nemen van vergif, en bevriend zijn met hem betekent complete verwoesting.

Het zieke hart

Dit is een hart wat zowel leven als ziekte bevat. Het eerste ondersteunt het het ene moment, het tweede op een ander (moment), en het volgt welk van de twee er in slaagt het te domineren. Het heeft liefde voor Allaah, geloof in Hem, oprechtheid jegens Hem, en vertrouwen op Hem, en deze (zaken) geven het leven. Het smacht ook naar lust en plezier, en geeft deze de voorkeur en streeft ernaar om deze te ervaren. Het is vol van zelfbewondering, welke kan leiden tot zijn eigen vernietiging. Het luistert naar twee roepers: (de) een roept het naar Allaah en Zijn Profeet

en de akhira; en de ander roept het naar de vergankelijke pleziertjes van deze wereld. Het reageert op welk van de twee het meeste invloed heeft op dat moment.



Het eerste hart leeft, heeft zich overgegeven aan Allaah, is nederig, gevoelig en bewust; het tweede (hart) is broos en dood; het derde (hart) zweeft tussen zijn veiligheid en zijn verwoesting.




[1] Het is overgeleverd door Abu’d–Darda’ dat de Boodschapper van Allaah heeft gezegd (in vertaling): “Je liefde voor iets wat je blind en doof maakt.” Abu Daw'ud, al-Adab, 14/38; Ahmad, al-Musnad, 5/194. De hadith is geclassificeerd als hasan.​

 

[Shishani]

Ibn Al-Qayyim heeft gezegd:

"Het hart wordt soms ziek net zoals het lichaam, en de tawbah (berouw) is hier de genezing voor. Soms komt er ook roest op het hart, net zoals er roest op een oude spiegel kan komen, en de bedekking ervoor is dhikr.
En soms heeft het hart honger en dorst net zoals het lichaam. En het voedsel voor het hart is kennis opdoen, houden van Allah alleen en tawakkoel."

 

[Shishani]

​

​

Vier soorten liefde

Ibn al-Qayyim (moge Allah tevreden met hem zijn) heeft over dit onderwerp gezegd:​

Er zijn vier soorten liefde die we moeten onderscheiden, en degenen die afdwalen dwalen af omdat ze dit onderscheid niet maken. De eerste van deze is, de liefde voor Allah, maar dit alleen is niet voldoende om een persoon te redden van de bestraffing van Allah en om Zijn beloning te ontvangen. De Veelgodendienaars, aanbidders van het kruis, Joden en anderen houden allen van Allah. De tweede (soort liefde) is, liefde voor datgene waar Allah van houdt. Dit is wat een persoon in de Islam brengt en uit Kufr (ongeloof). De meest geliefde mensen bij Allah zijn degenen die het meest correct en het meest toegewijd zijn in deze soort liefde. De derde soort is, liefde omwille van Allah, welke een van de vereisten is van de liefde voor datgene waar Allah van houdt. De liefde van een persoon voor datgene waar Allah van houdt kan niet compleet zijn tot diegene ook liefde heeft omwille van Allah. De vierde (soort liefde) is, liefde voor iets naast Allah, en deze liefde heeft te maken met shirk (afgoderij). Iedereen die van dingen houdt naast Allah maar niet omwille van Allah heeft datgene gelijkgesteld (als concurrent) aan Allah. Dit is de liefde van de Mushrikeen (veelgodendienaars). Er blijft een vijfde soort liefde over welke niets te maken heeft met het onderwerp; dit is de natuurlijke liefde, welke de menselijke behoefte is voor datgene wat hoort bij zijn (menselijke) natuur, zoals de liefde van een dorstige persoon voor water en van een hongerige persoon voor voedsel, of de liefde voor slaap, of (de liefde) voor je vrouw en kinderen. Hier is niks mis mee, tenzij het een persoon afleidt van het gedenken van Allah en hem weerhoudt om van Allah te houden. Allah zegt (interpretatie van de betekenis):​

“O jullie die geloven, laat jullie bezittingen en jullie kinderen jullie niet afleiden van het gedenken van Allah.” [Qs. al-Munaafiqoon 63:9]
“Mannen die niet door handel en niet door verkoop worden afgeleid van de gedachtenis van Allah” [Qs. al-Noor 24:37]
(Al-Jawaab al-Kaafi, 1/134) ​

En hij heeft gezegd (moge Allah tevreden met hem zijn):​

Het verschil tussen liefde omwille van Allah en liefde voor iets naast Allah is een van de belangrijkste verschillen. Iedereen dient dit onderscheid te maken en is ook verplicht om dat te doen. Liefde omwille van Allah is een teken van de perfectie van het geloof, maar liefde voor iets naast Allah is de essentie (kern) van Shirk (afgoderij). Het verschil tussen deze twee is, dat de liefde van een persoon omwille van Allah verbonden is aan zijn liefde voor Allah; als deze liefde sterk wordt in zijn hart, dan sommeert deze liefde dat hij zal houden van datgene waar Allah van houdt. Als hij houdt van datgene waar zijn Heer van houdt en hij houdt van degenen die de vrienden van Allah zijn, dan is deze liefde omwille van Allah. Dus hij houdt van Zijn Boodschappers, Profeten, Engelen en vrienden omdat Allah van hen houdt, en hij haat degenen die hen haten omdat Allah zulke mensen haat. Het teken (eigenschap) van de liefde en haat omwille van Allah is dat zijn (van de persoon) haat voor degene die Allah haat niet eenvoudigweg in liefde zal veranderen omdat deze persoon (die wordt gehaat) hem vriendelijk behandeld, hem een dienst bewijst of in een van zijn behoeftes voorziet; en zijn liefde voor degenen van wie Allah houdt zal niet simpelweg in haat veranderen omdat deze persoon iets doet wat diegene verontrust of pijn doet, of dit nou per ongeluk is of expres, uit gehoorzaamheid voor Allah of omdat de persoon vindt dat hij dat moet doen om de een of andere reden, of omdat de persoon een boosdoener is, die misschien zijn kwaad zal opgeven en berouw zal tonen.
​

 

[Shishani]

De gehele religie draait om vier principes: liefde en haat, en hieruit volgend, handeling (daad) en zelfonthouding. De persoon van wie de liefde en haat, handeling en zelfonthouding, allemaal omwille van Allah zijn, heeft zijn geloof geperfectioneerd zodat wanneer hij (de persoon) houdt van, hij dit (houden van) doet omwille van Allah, wanneer hij haat, hij haat omwille van Allah, wanneer hij iets doet, hij het doet omwille van Allah, en wanneer hij zich van iets onthoudt, hij zich onthoudt omwille van Allah. Wanneer hij in deze vier categorieën tekort schiet, dan schiet hij tekort in zijn geloof en toewijding aan het geloof. Dit is in tegenstelling tot de liefde voor dingen naast Allah, welke uit twee types bestaat. De ene type staat haaks op het principe van Tawheed en is shirk; de andere gaat de perfectie van oprechtheid en liefde tegenover Allah tegen, maar plaatst een persoon niet buiten de Islam.​

De eerste soort is als de liefde van de Mushrikeen (veelgodendienaars) voor hun idolen (afgodsbeelden) en goden. Allah zegt (interpretatie van de betekenis):​

“En er zijn er onder de mensen die naast Allah afgoden nemen, die zij liefhebben met de liefde als (die) voor Allah” [Qs al-Baqarah 2:165]​

Deze Mushrikeen houden van hun idolen en goden naast Allah zoals zij van Allah houden. Deze liefde en toewijding wordt vergezeld door angst, hoop, aanbidding en smeekbeden. Deze liefde is puur Shirk welke Allah niet vergeeft. Geloof kan niet worden geperfectioneerd tenzij een persoon deze idolen beschouwd als vijanden en ze intens haat, en de mensen haat die hen aanbidden, en hen beschouwd als vijanden en zich inspant tegen hen. Dit is de boodschap met welke Allah al Zijn Boodschappers heeft gezonden en al Zijn boeken heeft geopenbaard. Hij heeft de Hel gecreëerd voor de mensen van Shirk die van deze concurrenten houden, en Hij heeft het Paradijs gecreëerd voor degenen die zich tegen hen inspannen en hen omwille van Hem als vijanden beschouwen en om Zijn Tevredenheid te verdienen. Iemand die iets aanbidt van nabij de Troon tot de laagste diepten van de aarde en een god aanneemt en een beschermer naast Allah en een ander wezen toevoegt in zijn aanbidding met Hem, zal worden onteigend door datgene wat hij aanbad (datgene zal dus afstand nemen van zijn aanbidder) wanneer hij het het meest nodig heeft [dus op de Dag des oordeels].​

De tweede soort is, liefde voor de dingen die Allah aantrekkelijk heeft gemaakt voor mensen, zoals vrouwen, kinderen, goud, zilver, gebrandmerkte mooie paarden, vee en (goed geploegde) land. Mensen houden van deze dingen met een soort verlangen, zoals de liefde van een hongerige persoon voor voedsel en een dorstige persoon voor water. Deze liefde bestaat uit drie soorten. Als een persoon van deze dingen houdt omwille van Allah en deze dingen ziet als een manier om Allah te gehoorzamen, dan zal hij daarvoor worden beloond; het zal worden meegerekend (beschouwd) als een onderdeel van liefde omwille van Allah en een manier om Hem te bereiken, en hij (deze persoon) zal nog steeds genieten van deze dingen. Dit is hoe de beste van de schepping [dus de Profeet (salallahoe alayhi wa sallam)] was, voor wie vrouwen en parfum in deze wereld geliefd waren gemaakt, en zijn liefde voor deze dingen hielpen hem om meer van Allah te houden en om Zijn Boodschap uit te dragen en Zijn geboden te volbrengen. Als een persoon houdt van deze zaken omdat ze horen bij zijn natuur en zijn eigen verlangens, maar hij deze dingen niet prefereert boven datgene waar Allah van houdt en tevreden mee is, en hij deze neemt vanwege zijn natuurlijke neiging, dan valt dat onder de zaken die zijn toegestaan, en zal hij niet worden gestraft voor deze dingen, maar zijn liefde voor Allah en omwille van Allah zullen een beetje tekort schieten. Als zijn enige doel in het leven is om deze dingen te verkrijgen, en hij deze dingen prioriteit geeft boven datgene waar Allah van houdt en tevreden mee is, dan doet hij zichzelf onrecht en volgt hij zijn eigen begeertes.​

De eerste is de liefde van al-Saabiqoon (degenen die het voornaamst zijn in Islam); de tweede is de liefde van al-muqtasidoon (degenen die gemiddeld zijn) en de derde is de liefde van al-zaalimoon (de boosdoeners).
Al-Rooh door Ibn al-Qayyim, 1/254.
Door: Ibn al-Qayyim al Jawziyyah
Vertaald door: http://sincerehearts.nl​

 

[Shishani]

Herinnering aan de Bestemming van de Mensheid in het Hiernamaals -
een Genezing voor een zwak Iman

​

Ibn al-Qayyim al Jawziyyah
(Madaarij us-Saalikeen)
Vertaalde stuk: Remembering the Destination of Mankind in the Hereafter​

Wanneer iemand zijn verstand helder is, dan zal diegene in staat zijn om helder te zien, dus wanneer je zo een persoon een licht geeft in zijn hart dan stelt dat hem in staat om bijna getuige te zijn van de Waarschuwing en de Belofte, het Paradijs en de Hel, en wat Allah heeft voorbereid in deze Paradijs voor Zijn Awliyaa' (trouwe vrienden) en in de Hel voor Zijn vijanden. Hij zal dan getuige zijn van mensen die uit hun graven snellen en de roep van de Waarheid (Wederopstanding) volgen. De engelen in de hemelen zullen neerdalen en hen (schepping) omcirkelen. Allah zal dan komen om te oordelen (tussen de schepping) en Zijn Kursi zal worden gebracht. De aarde zal schijnen met de Licht van zijn Heer (Allah, wanneer Hij komt oordelen tussen Zijn schepping), het Boek (van Daden) zal worden geopend en de Profeten en de getuigen zullen naar voren worden gebracht. De Mizan (Weegschaal) zal dan worden vastgesteld, de boeken van de (individuele) daden zullen rondgaan en de vijanden zullen samenkomen, ieder vasthoudend aan zijn vijand. Al-Houdh (de vijver die stroomt buiten de poorten van het Paradijs, komend van een rivier daarbinnen) zal dan verschijnen en zijn kopjes zullen dichtbij verschijnen. De dorst zal versterken, maar degenen die toestemming hebben om te drinken zijn slechts weinig. Al-Jisr (de brug boven de Hel die iedereen moet passeren naar het Paradijs) zal dan neergelegd worden (boven de Hel) zodat de mensheid en de Jinn hier overheen kunnen gaan (de ongelovigen en degenen van wie de zonden de goede daden overstijgen, zullen vallen in de Hel, waar alleen de ongelovigen voor eeuwig zullen verblijven). Mensen zullen verzameld die richting uitgaan. Het Vuur (de Hel) zal verschijnen, iedere deel de andere delen eronder ruw consumerend (verterend). Degenen die erin vallen zijn veel groter in aantallen dan degenen die ervan gered worden. Dan, wordt er een oog geopend in zijn (de man die denkt aan deze scenes/gebeurtenissen) hart met welke hij in staat zal zijn om helder te zien. Zijn hart zal dan getuige zijn van sommige scenes (gebeurtenissen) van het Laatste Leven, tegelijk met de voorstelling van de verschillende stadia van het Laatste Leven welke voor altijd zal voortduren, in tegenstelling tot deze Dunya (het leven van deze wereld) en zijn beknoptheid. ​

 

[Shishani]

De Boodschapper van Allah (vzmh) zei:

​

“Tussen mijn Ummah zullen er zeker mensen zijn die zinaa, zijde, alcohol en muziekinstrumenten toestaan...” (verteld door al-Bukhaari ta’leeqan, no. 5590; verteld als mawsool door al-Tabaraani en al-Bayhaqi. Zie al-Silsilah al-Saheehah door al-Albaani, 91)​

Ibn al-Qayyim (moge Allah hem zegenen) zei: Dit is een saheeh hadith, overgeleverd door al-Bukhaari in zijn Saheeh, waarin hij het noteerde als bewijs en verklaarde dat het mu’allaq en majzoom is. Hij zei: Hoofdstuk één is verteld omtrent dezen die alcohol toestaan en het bij een andere naam noemen. ​

Deze hadith toont op twee manieren aan dat muziekinstrumenten en het genieten van het luisteren naar muziek haraam zijn. Ten eerste is het feit dat de Profeet (vzmh) zei: “[zij] staan toe”. Dit toont duidelijk aan dat er dingen worden genoemd,muziekinstrumenten inbegrepen, die haraam zijn volgens de sharee’ah (islamitische wetgeving), maar deze mensen zullen het toestaan. Ten tweede worden muziekinstrumenten genoemd naast dingen waarvan men weet dat deze definitief haraam zijn, zoals zinaa en alcohol. Als ze (muziekinstrumenten) niet haraam waren, waarom worden ze dan naast deze dingen genoemd? (bewerkt uit al-Silsilah al-Saheehah door al-Albaani, 1/140-141)​

Sheikh al-Islam (Ibn Taymiyah) (moge Allah hem zegenen) zei: Deze hadith toont aan dat ma’aazif haraam zijn. Ma’aazif betekent muziek instrumenten volgens de geleerden van de (Arabische) taal. Dit woord omvat alle zulke instrumenten.(al-Majmoo’, 11/535).​

Ibn al-Qayyim (moge Allah hem zegenen) zei: En omtrent hetzelfde onderwerp werd een gelijksoortig commentaar gegeven door Salh ibn Sa’d al-Saa’idi, ‘Imraan ibn Husayn, ‘Abd-Allaah ibn ‘Amr, ‘Abd-Allaah ibn ‘Abbaas, Abu Hurayrah, Abu Umaamah al-Baahili, ‘Aa’ishah Umm al-Mu’mineen, ‘Ali ibn Abi Taalib, Anas ibn Maalik, ‘Abd al-Rahmaan ibn Saabit en​

Al-Ghaazi ibn Rabee’ah. Daarna vermelde hij het in Ighaathat al-Lahfaan en het toont aan dat ze (muziek instrumenten) haraam zijn.​

Er is overgeleverd dat Naafi’ (moge Allah hem zegenen) zei: Toen Ibn ‘Umar een houtblazerssectie instrument hoorde, stopte hij z’n vingers in zijn oren en bleef uit de buurt van die plek. Hij zei tegen me, O Naafi’, Kun je iets horen? Ik zei:Nee. Vervolgens haalde hij z’n vingers uit zijn oren en zei: Ik was met de Profeet (vzmh) en ineens hoorde hij zoiets als dit en hij deed ook hetzelfde (vingers in zijn oren). (Saheeh Abi Dawood). ​

Sommige, weinig betekenende personen, zeiden dat deze hadith niet bewijst naar het feit dat muziekinstrumenten haraam zijn, want als dat het geval was dan zou de Boodschapper van Allah (vzmh) Ibn ‘Umar bevolen hebben (moge Allah hen beiden behagen) hetzelfde te doen en dan zou Ibn ‘Umar het Naafi’ ook bevolen hebben. Het antwoord hierop is: Hij luisterde er niet naar, maar hij kon het wel horen. Er is een verschil tussen luisteren en horen. Sheikh al-Islam (Ibn Taymiyah) (moge Allah hem behagen) zei: Volgens de eenstemmigheid van de geleerden is er geen verbod of schuld wanneer een persoon niet van plan is geweest naar muziek te luisteren. Dus schuld of prijzen wordt in verband gebracht met het luisteren en niet met het horen. Degene die naar de Qor-aan luistert zal ervoor beloond worden, terwijl degene die het hoort zonder dat het de bedoeling is of zonder dat hij het wil, er niet voor beloond zal worden. Handelingen worden namelijk beoordeeld naar intenties. Hetzelfde is van toepassing op muziek instrumenten die haraam zijn. Wanneer een persoon het hoort zonder dat het de bedoeling is dan geeft het niet. (al-Majmoo’, 10/78).​

 

[Shishani]

Ibn al Qayyim rahimahullah:​

Omdat de uitwendige Jihaad tegen de vijanden van Allaah bij de dienaar een vertakking is van de inwendige Jihaad tegen zijn eigen ziel voor de zaak van Allaah, net zoals toen de Profeet, vrede en zegeningen zij met hem, zei;​

De Mujaahid is degene die tegen zijn ziel in streeft, in gehoorzaamheid aan Allaah, en de Muhadjier is degene die van het verbodene vandaan emigreerd. (Overgeleverd door Imaam Ahmad (6/21), zijn Isnaad is goed.)​

Dan heeft de Jihaad tegen de ziel voorrang op de uitwendige Jihaad tegen de vijand. En eigenlijk is het een fundering daarvan. Want degene die niet eerst Jihaad tegen de eigen ziel voert, zodat het verricht wat bevolen is en verlaat wat verboden is, en er oorlog tegen voert omwille van Allaah, dan zal het niet mogelijk voor hem zijn om de uitwendige Jihaad tegen zijn vijand te verrichten.​

Hoe is het mogelijk voor hem om Jihaad tegen zijn (uitwendige) vijand te voeren en hem te wreken terwijl de vijand dat zich tussen de twee lagen bevind (zijn ziel) hem beheerst, overrompelt, de controle over hem heeft en waar hij geen Jihaad tegen voert en ook geen oorlog tegen begint voor de zaak van Allaah. Voorzeker, hij zal niet in staat zijn om erop uit te gaan naar de vijand, totdat hij Jihaad tegen zijn eigen ziel voert, om erop uit te kunnen.​

De dienaar wordt (dus) gestest en onderzocht op Jihaad door deze twee vijanden (de inwendige en de uitwendige, i.e. de ziel en de kufar). En tussen deze twee is er een derde vijand, en het is onmogelijk voor hem om Jihaad tegen deze twee te verrichten (de inwendige en de uitwendige) behalve door Jihaad te voeren tegen deze (derde). Want deze (vijand) weerhoudt de dienaar ervan om Jihaad te voeren tegen deze twee (vijanden), en het is bij hem de oorzaak voor het nalaten ervan, en het zal hem doen sidderen, en hij zal nooit stoppen met het aan hem tonen van de verschillende ongemakken, (van) het verlaten van de bezittingen (van de wereld), het verlies van geneugten en vermaak dat volgt op het voeren van Jihaad tegen deze twee (de inwendige en de uitwendige vijanden).​

Het is voor hem niet mogelijk om Jihaad te voeren tegen die twee vijanden behalve door het voeren van Jihaad tegen deze, en de Jihaad tegen deze (derde vijand) is het fundament, de basis (asl) van de Jihaad tegen die twee. En het is de Shaytaan. De Meest Verhevene zegt: Voorzeker Shaytaan is een vijand van u, behandelt hem daarom als vijand. [Soerah Fatir Vers: 6]​

...​

Jihaad kent vier niveaus:
• Jihaad van de Ziel
• Jihaad van de Shaytaan
• Jihaad van de Kufar
• Jihaad van de Munafiqeen​

Tot zover de woorden van ibn al Qayyim rahimahoellaah. Hierna volgt er een uitleg per onderdeel van Jihaad. Tevens is er hiervoor al uitgelegd dat de Jihaad van de Munafiqeen zwaarder is dan die van de Kufar en door wie dit gedaan moet worden.​

Pag. 21​

A. Jihaad van de Ziel
• Jihaad voor het Opdoen van Kennis
• Jihaad voor het Handelen naar deze Kennis
• Jihaad voor het Uitnodigen en Onderwijzen
• Jihaad voor Geduld in het Uitnodigen​

B. Jihaad van de Shaytaan
• Jihaad voor het Vernietigen van Twijfel
• Jihaad voor het Vernietigen van Verlangens en Lusten​

C. Jihaad van de Onderdrukkers, Vernieuwers, Zonderaars
• Jihaad met de Hand
• Jihaad met de Tong
• Jihaad met het Hart​

D. Jihaad van de Kufar en Munafiqeen
• Jihaad met het Hart
• Jihaad met de Tong
• Jihaad met Bezit
• Jihaad met de Lichaam
Pag. 29​

Als Wij het hadden gewild konden Wij zeker in elke stad een waarschuwer hebben verwekt. Dus volg de ongelovigen niet, en vecht met (de tong) een grote Jihadan tegen hen. [Soerah Al-Furqan Vers :51-52]​

Allaah Glorieus en Meest Verheven is Hij beval dat hij Jihaad moet doen tegen de Kuffaar, met een grote Jihaad gebruikmakend van de Qor-aan. Dit is van oorsprong een Mekkaanse vers, het was nog voor de Hidjrah van de Profeet (salallaahoe 'alayhi wa sallam) naar Medina geopenbaard en voordat hij bevolen was te vechten (met de hand), en nog voor hij daar toestemming voor kreeg.​

Pag. 30​

In eigen bewoordingen:​

De Jihaad met de tong is het meest volbracht door Aboe Bakr omdat degenen met de meeste aanzien via hem moslim zijn geworden. En dit is de beste Jihaad. Uiteraard staat de profeet, vrede en zegeningen zij met hem, ongeevenaard op nummer 1 hierin.​

Wat betreft 'Oemar ibn al Khattaab, dankzij hem kon men er openlijk voor uitkomen moslim te zijn en vrij de aanbidding verrichten. Dit behoort ook tot de beste Jihaad. 'Ali, (waar de she-iten mee zijn afgesplitst van de gemeenschap), heeft hierin geen aandeel, in geen van beide.​

​

Dit document behandeld de volgende onderwerpen:​

1. Beneficial Words from Ibn al-Qayyim on the Relationship Between the Rulers and the Subjects​

2.Ibn al-Qayyim on the Jihaad of Allaah's Messenger and the Sharee'ah Jihaad​

3.Ibn Taymiyyah on the Comparison Between the Jihaads of Abu Bakr, 'Umar and ?Alee​

4.Ibn al-Qayyim on Jihaad, Seeking Knowledge and ?the Path of Allaah?​

5. Ibn al-Qayyim on Jihaad and Guidance​

6.Ibn Taymiyyah on the Aided Jihaad in the Time of the Tartars​

 

[Shishani]

Hoe handelt Shaytaan om de mens te misleiden!​

​

Een van de manieren van shaitaan om de mens te misleiden is, om wat slecht is schijnbaar goed te laten lijken. Over deze zaak schreef imaam Ibn al-Qayyim wat nu volgt:​

Een van de manieren van shaitaan is, om de gedachten van de mens te betoveren totdat hij die mens kan misleiden. Niemand is veilig voor deze betoveringen, influisteringen, behalve wie Allah wil. Hij, shaitaan, geeft de mens een goede inbeelding over een daad die helemaal niet goed is, maar juist slecht. Dan is de mens er zeker van dat deze slechte daad juist heel goed voor hem is. En de shaitaan laat de mens ver wegrennen van de goede daad, totdat hij denkt dat de goede daad iets slechts voor hem is.​

Er is zeker geen god dan Allah! Hoeveel mensen werden en worden beïnvloed door zulke influisteringen, betoveringen. Hoeveel harten zijn weggedraaid van islaam, van geloof en goede daden [door zulke betoveringen]. En hoeveel mensen volgen die misleidingen en betuigen openlijk hoe fantastisch goed dit soort daden zijn. En zij haten de waarheid en doen de waarheid overkomen op andere mensen op de meest afschuwelijke wijzen [omdat ze die afwijzen]. En hoeveel misleidingen worden aanbeden en tentoongesteld als interessante daden voor wie wil. En hoe zijn de geleerden al misleid.​

Het is shaitaan die de gedachten van de mensen betovert, totdat ze een andere weg, die van lusten en verlangens inslaan en overtuigd raken van hun gelijk. Hij laat hen kiezen om de wegen van slechte en verderfelijke daden op te gaan. Hij misleidt hen om dingen te doen die hen een voor een tot de ondergang brengen. Hij maakt het voor hun aantrekkelijk om afgoden te aanbidden, om familiebanden kapot te maken, om dochters te vermoorden, om met de eigen moeder te slapen enz. En hij belooft hun dan het succes in het paradijs, door hun ontrouw, gemeenheid en ongehoorzame daden. Hij maakt voor hun polytheïsme - aanbidding van meerdere goden - aantrekkelijk, heel aantrekkelijk zelfs. En hij geeft hun de overtuiging dat Allah's Eigenschappen, of Zijn Grootheid en Zijn Woorden niet bestaan. Hij laat de mensen ophouden om tot het goede aan te sporen en het kwade te vermijden, en ze noemen dat dan 'genade hebben met elkaar', hij laat ze ophouden om zich netjes te gedragen tegenover anderen en om zich niet meer bezig te houden met de Qur’aan:​

Allah heeft gezegd:​

"O gelovigen, aan jullie (de hoede) over jullie zelf." Qs al-Maidah 105] ​

Shaitaan laat mensen zich afwenden van de Sunnah van RassoelAllah, en ze volgen dan blindelings de Imaams (taqlied) en vinden het genoeg om alleen een van hen te volgen, een die meer kennis heeft. En shaitaan geeft het idee dat huichelarij en het sluiten van compromises over de islaam goed is, omdat het zogenaamd 'flexibel' is en een manier om 'wijs met de mensen om te gaan'. ​

Shaytaan - de verdoemde – houdt de dienaar tegen om goede daden te doen, door hem te laten uitstellen en hem lui te laten zijn. ​

Om dit te bereiken heeft de shaitaan vele mogelijkheden. ​

De Profeet SallaAlah ‘Aleyhie Wassalam heeft gezegd: "Tijdens jullie slaap legt shaitaan drie knopen achter in jullie nekken. Dan ademt hij dit erin: 'De nacht is lang, dus blijf fijn slapen. ' Als je opstaat en Allah (Subhana Wa Ta’Ala) prijst, dan raakt een van die knopen los. En als hij woedoe [kleine wassing voor het gebed] neemt, dan raakt de tweede knoop los. En als hij het gebed doet, dan zijn alle knopen los. Hierna zal hij zich actief en gelukkig voelen 's morgens. Zo niet, dan staat hij lusteloos op en ontevreden. "​

In sahih al-Bukhari is ook verzameld: ​

De Profeet SallaAlah ‘Aleyhie Wassalam heeft gezegd: Als een van jullie wakker wordt en opstaat, laat hem woedoe nemen. Hij hoort zijn neus drie keer te spoelen, want shaitaan verblijft boven in de neus van de mens, terwijl hij slaapt. "​

Al-Bukhari verzamelde ook het volgende, dat er aan de profeet gevraagd werd over de mens die de hele nacht slaapt, totdat de ochtend is aangebroken, na de tijd van het fadjr-gebed. Hij SallaAlah ‘Aleyhie Wassalam antwoordde: "Shaitaan heeft in de oren van zo 'n persoon geplast.”​

We hebben voorbeelden gegeven van hoe shaitaan de mens ervan afhoudt om te handelen, om dingen te doen. Ook fluistert hij de mens een liefde voor luiheid en uitstellen van daden in; en de gedachten dat je nog zo één en zo één lange tijd hebt om dit en dat te doen Ibn al-Djawzie schreef over dit onderwerp het volgende: (uit 'Talbees Iblies' de manieren van Iblies en de redding van degene die daartegen bescherming zoekt. P .458 ) ​

Hoeveel Joden en Christenen hebben in hun hart liefde voor islaam gevoeld. Maar Iblies -shaitaan - houdt hen altijd tegen. Hij zegt tegen hen: 'Haast je niet. Bekijk alles eerst eens zorgvuldiger." En zo stellen ze hun terugkering naar de islaam uit, totdat ze uiteindelijk sterven als ongelovigen. ​

Zo is het ook met degene die ongehoorzaam is aan Allah, en die het tonen van berouw maar voor zich uitschuift. Hij is alleen geïnteresseerd in zijn lusten en hoopt wel dat hij later eens berouw zal tonen. Maar, zoals de dichter zegt: 'Haast je niet om de slechte daden die je wenst, te verrichten, maar denk eerst na over het moment waarop je je spijt zult tonen.'​

Hoevelen besluiten om een goede daad te verrichten en stellen die dan weer uit. Iemand die kennis op wil doen bijvoorbeeld besluit om verder te studeren. Shaitaan zegt dan: 'Neem nog even rust.' Of een dienaar wil het nachtgebed gaan bidden en shaitaan zegt hem dan: 'Je hebt nog tijd genoeg.' Shaitaan zal niet ophouden om mensen te laten genieten van het lekkere luieren. Hij houdt niet op om de mensen tot uitstellen van daden over te halen en hij laat hen leven met allerlei hopen en dromen.​

De energieke mens moet beslist de zaken zelf in de hand houden en met zijn wilskracht meteen daden verrichten. Zo een energieke persoon vindt de tijd wel om dingen te doen en stelt niets uit en hij houdt niet van zomaar wat dromen. Degene die werkelijk Allah vreest, heeft nooit het gevoel dat hij veilig is voor Zijn straf. De ziel blijft altijd bezig met het redeneren over wat slecht is en over het kiezen van het goede. Maar de ziel verwacht altijd dat het voldoende tijd over heeft om af te maken wat het aan goede daden wil doen. Een van de vroegere geleerden zei: 'Bescherm jezelf tegen het uitstellen. Dit is de grootste van al de soldaten van shaitaan.' De serieuze persoon die niets uitstelt en de persoon die hangt aan zijn dromen en het werken maar uitstelt, zijn als twee personen die, tijdens hun reis, in een stad verblijven. De serieuze, actieve persoon koopt zijn voorraad op tijd en wacht dan om uit de stad verder te gaan. Degene die steeds uitstelt zegt: 'Ik wacht beter nog even, want misschien blijven we hier wel een maand lang.' En zijn inkopen van proviand stelt hij nog langer uit, totdat hij op het laatste moment gehaast alles moet regelen en zo makkelijk fouten maakt. ​

Zo zijn de verschillende mensen in deze wereld. Sommigen van hen zijn voorbereid en op hun hoede. Als de engel van de dood komt, heeft hij geen verdriet. Anderen worden misleid door de gedachte dat ze nog uit kunnen stellen en ze zullen wanhopen wanneer de tijd om te sterven komt. Het hoort bij de aard van een mens om van luiheid en dromen te houden; maar dan komt Iblies en hij gaat hiermee aan de slag, hij maakt het nog erger. Hierdoor is het moeilijk om wat deze zaak betreft tegen shaitaan te vechten. Maar degene die op zijn hoede is, weet dat hij bezig is met een gevecht. Hij weet dat zijn vijand geen pauze neemt. En als het lijkt alsof die even wat rust, dan is dat ook een onderdeel van zijn plan... ​

​

​

Door: Imam Ibn al Qayyim al Djawziyyah
Bron: Talbees Iblies, p.458.​